"ဝိုး...ေနာက္ဆံုးေတာ့ကိုယ္ကစာေပေဟာေျပာပြဲကိုေရာက္ေနတာပါလား"
ဇမၺဴ ႕ရဲ႕မွတ္ခ်က္စကားေၾကာင့္ထေနာင္းကသူ႔
ကိုမ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕လ်က္ၾကည့္ရင္း-
"မေနာက္ပါနဲ႔။မင္းကနားေထာင္ခ်င္တယ္ဆို
လို႔ငါကေျပာျပတာ။မင္းနားညည္းတယ္ဆိုရင္ငါမေျပာေတာ့ဘူး"
"ကိုယ္ကေနာက္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။အသက္
ရဲ႕က်ိဳးေၾကာင္းဆက္စပ္ရွင္းျပတာေတြကသဘာဝက်တယ္။ယုတၱိရွိတယ္။နားေထာင္လို႔လည္းေကာင္းတယ္။ၿပီးေတာ့ေလအသက္..."
"အင္း"
"ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့သူနဲ႔အတူရွိေနခိုက္မွာစကားေတြေျပာလို႔မကုန္ႏိုင္ဘူးတဲ့။အဲဒါဟုတ္တယ္။ဘာအေၾကာင္းပဲျဖစ္ျဖစ္အသက္ေျပာတာေလးကိုနားေထာင္ခ်င္တယ္။အသက္ရဲ႕အသံေလးကိုၾကားခ်င္တယ္။အသက္ကေတာ္ရံုဆိုစကားေျပာတတ္တဲ့သူမဟုတ္ဘူးေလ။ကိုယ္ကေမးလို႔ရွင္း
ျပတဲ့အခ်ိန္က်မွသာစကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာတာ။ကိုယ္ကအဲဒါကိုသေဘာက်တယ္။စာဖတ္
ပ်င္းတဲ့ကိုယ္ကအသက္ေျပာတာေတြနားေထာင္ၿပီးဗဟုသုတရတယ္။အသက္ကပံုေျပာေနသ
လိုပဲ"
"ငါပံုေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ဒါေပမဲ့အခုကစၿပီးစာေတြပိုၿပီးဖတ္မယ္။စာဖတ္ပ်င္းတဲ့မင္းကိုပံုျပင္ေတြအမ်ားႀကီးေျပာမယ္။မင္းနားေထာင္ရတာ
ၿငီးေငြ႕သြားတဲ့အထိငါေျပာမယ္"
"ဟား...ဟား...ဟား...အသက္ရဲ႕အသံေလးကိုနားေထာင္ရတာသေဘာက်ပါတယ္ဆို။ဘယ္
ေတာ့မွၿငီးေငြ႕သြားမွာမဟုတ္ဘူး။အသက္ကစကားမေျပာလို႔ေတာင္ေျပာခ်င္လာေအာင္လိုက္
စနရတာ။ကဲေျပာပါဦးျမင္စိုင္းေခတ္ကိုပင္းယေခတ္လို႔ေခၚတာေလးဆက္ၿပီးေတာ့ရွင္းျပပါဦး"
"အင္းပါ...ရွင္းျပမွာပါ။ပုဂံျပည္ႀကီးအာဏာက်ဆင္းသြားေတာ့ပုဂံဘုရင္ရဲ႕လက္ေအာက္ခံၿမိဳ႕
စားေတြျဖစ္ၾကတဲ့ျမင္စိုင္းမင္းညီေနာင္သံုးပါး
ကတန္ခိုးထြားလာတယ္။ဒီညီေနာင္သံုးပါးက
လည္းႏွယ္ႏွယ္ရရမဟုတ္ဘူး။ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ဗ်ာဒိတ္ေတာ္စကားကိုရထားၾကတဲ့သူေတြ"
"ဟင္...ဗ်ာဒိတ္စကားကိုရတယ္ဆိုေတာ့သူတို႔ကဘုရားနဲ႔ဆံုဖူးလို႔လား"
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
