ထေနာင္းတို႔စီးလာသည့္စက္ေလွကမႏၲေလးဘက္ကမ္းသို႔ေရာက္လွ်င္ဆိပ္ကမ္းတြင္ကားႏွစ္စီးကအဆင္သင့္ေစာင့္ေနသည္။ထေနာင္းကအသြားအျပန္ခရီးအတြက္တစ္ခါတည္းႀကိဳငွားထားသည့္ကားျဖစ္သည္။ထေနာင္းကမင္းကြန္းမွအထြက္တြင္ဖုန္းႀကိဳဆက္ထားသျဖင့္လာေစာင့္ေပးေနၾကသည္။ထေနာင္းတို႔စက္ေလွေပၚကဆင္းၿပီးထိုကားႏွစ္စီးျဖင့္ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသည္။
မႏၲေလးၿမိဳ႕ထဲမွျဖတ္သန္းလာၿပီးၿမိဳ႕အထြက္နားသို႔ေရာက္လွ်င္ဇမၺဴ ကကားေနာက္ၿမီးတြင္မတ္တပ္ရပ္ၿပီးလိုက္လာသည့္ကားစပါယ္ယာကို-
“အကိုႀကီး…အကိုႀကီး…ကားရပ္ခိုင္းေပးပါဦး”
ဇမၺဴ ကကားရပ္ခိုင္းေပးပါဦးလို႔ေျပာေတာ့ကားစပါယ္ယာကဘုမသိဘမသိနဲ႔ရႊီခနဲ႔လက္ေခါက္မႈတ္လိုက္ရာကားကလမ္းေဘးတြင္ထိုးရပ္သြားသည္။ဇမၺဴ ကားေပၚကဆင္းမယ္လုပ္ေတာ့ထေနာင္းက-
“မင္းဘာလုပ္မလို႔လဲ"
“လုပ္စရာရွိလို႔"
ဇမၺဴ ဆင္းေတာ့ထေနာင္းပါလိုက္ဆင္းသည္။ကို႔ယို႔ကားယားႏိုင္လြန္းတဲ့ၿမိဳ႕သားေကာင္ကိုထေနာင္းစိတ္မခ်သျဖင့္သူပါကားေပၚကလိုက္
ဆင္းျခင္းျဖစ္သည္။ဇမၺဴ ကမေျပာမဆိုနဲ႔ကားနဲ႔
ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝးထိခပ္သြက္သြက္ေလွ်ာက္
သြားသည္။ထေနာင္းလည္းေျပးလိုက္သြားသည္။လမ္းေဘးကစတိုးဆိုင္တစ္ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ဇမၺဴ ဆိုင္ထဲဝင္သြားသည္။
“သစ္ၾကားသီးေနၾကာေစ့ရွိလား"
“ရွိတယ္ခင္ဗ်"
ဇမၺဴ ကဆိုင္ေပၚမွာတင္ထားသမွ်သစ္ၾကားသီးေနၾကာေစ့ေတြအကုန္ဝယ္ၿပီးထေနာင္းလက္ထဲထည့္ေပးသည္။
“ေရာ့အသက္…ႀကိဳက္သေလာက္စား။ေအာင္စုဆီကေနၾကာေစ့ထုပ္ျပန္ေတာင္းရင္ခင္ဗ်ားနဲ႔က်ဳပ္အေတြ႕ပဲ"
“ဘာ"
ဇမၺဴ ကခ်ာခနဲ႔လွည့္သြားသည္။မေက်နပ္လို႔အထိုးခံရရင္မ်က္ႏွာေတာ့အထိုးမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး။သူကထေနာင္းကိုေက်ာေပးၿပီးစတိုးဆိုင္ရဲ႕မုန္႔
ေကာင္တာေပၚမွာရွိသမွ်ေနၾကာေစ့ထုပ္ေတြအကုန္ယူမယ္လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ဆိုင္ရွင္ကကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ႀကီးတစ္လံုးနဲ႔ေကာက္ထည့္ေပးသည္။ေနၾကာေစ့ထုပ္အိတ္ႀကီးဆြဲၿပီးဇမၺဴ ကား
ေပၚျပန္တက္လာေတာ့တစ္ကားလံုးကၽြတ္ကၽြတ္ညံသြားသည္။
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
