ထေနာင္းတို႔အဖြဲ႕ကဇရပ္ရဲ႕ေျခရင္းမွာေနရာယူ
ၿပီးတံျမက္စည္းလွဲၾကသည္။ဖ်ာေတြခင္းၾကသည္။အရင္ေရာက္ႏွင့္ေနသည့္အဖြဲ႕ႏွင့္ထေနာင္းတို႔အဖြဲ႕ၾကားမွာေနရာအက်ယ္ႀကီးလြတ္ေနသည္။သိပ္မၾကာခင္မွာပဲထိုလြတ္ေနသည့္ေနရာကိုေနာက္ထပ္ဘုရားဖူးအဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕ထပ္ေရာက္လာသည္။
ေနာက္ဆံုးေရာက္သည့္အဖြဲ႕ကနမ့္စန္ကဟု
ေျပာသည္။တစ္ဖြဲ႕နဲ႔တစ္ဖြဲ႕မသိေပမဲ့တစ္မိုးေအာက္မွာေရာက္ေနၾကေတာ့တစ္ဖြဲ႕နဲ႔တစ္ဖြဲ႕
မိတ္ဆက္စကားေတြေျပာၾကသည္။ဒါေပမဲ့သူတို႔အဖြဲ႕ကရွမ္းလူမိ်ဳးေတြဆိုေတာ့စကားသံေတြကဝဲေနလို႔မနဲနားေထာင္ရသည္။သူတို႔အဖြဲ႕ကမိုးခ်ဳပ္မွေရာက္လာတာမို႔ေတာင္ေပၚကိုမတက္ရ
ေသးေပ။မနက္မိုးလင္းမွတက္ၾကရေပမည္။
နမ့္စန္အဖြဲ႕ကသူတို႔လာခဲ့တဲ့လမ္းအေၾကာင္း
ေျပာျပသည္။ေတာႀကီးထဲမွာသူတို႔ကားတစ္စီး
ပဲရွိၿပီးအသြားအျပန္ကားေတြတစ္စီးမွမေတြ႕ရဟုဆိုသည္။ေနကလည္းဝင္စျပဳ ၿပီ။လူစလူနကလည္းမေတြ႕ရ။ေတာဆင္႐ိုင္းေတြက်က္စားတတ္ပါတယ္လို႔သတိေပးစာေတြကပ္ထားတာကိုေတြ႕ရေတာ့စိတ္အားေတြငယ္ခဲ့ရသည္တဲ့။ဒါေတာင္မွသူတို႔အဖြဲ႕ကလူႏွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိသည္။
ပုထုဇဥ္လူသားေတြဆိုေတာ့လူႏွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိလည္းပဲစိတ္အားငယ္ၾကသည္။သူေတာ္ေကာင္းႀကီးေတြမ်ားက်ေတာ့တစ္ကိုယ္တည္းေတာရေဆာက္တည္ၿပီးေနၾကသည္။သူတို႔ရဲ႕စိတ္ႏွလံုးရင့္က်က္မႈကဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းလိုက္ပါသလဲလို႔ရွာရွာေဖြေဖြေတြးမိေလသည္။
ထေနာင္းတို႔အဖြဲ႕ကအေဖႏွစ္ေယာက္ျပန္ဆင္းမလာေသးတာေၾကာင့္ေအာင္သီဟနဲ႔ကိုသန္း
ဝင္းတို႔သြားႀကိဳ ၾကသည္။ေတာင္ေပၚကဆင္းရင္ကားကြင္းထိမသြားပါနဲ႔။သစ္လံုးအိမ္စခန္းကိုလာခဲ့ပါလို႔ဖုန္းဆက္ၿပီးလမ္းမွာသြားေစာင့္ေန
ၾကသည္။ဦးထက္ရွားတို႔ျပန္ဆင္းလာေတာ့ဇရပ္ဆီသို႔ေခၚလာၾကသည္။
ဘုရားဖူးေတြအကုန္လံုးခရီးပန္းေနၾကတာမို႔သိပ္မၾကာခင္မွာပဲအကုန္လံုးအိပ္ေမာက်ကုန္ၾကသည္။အိပ္ၾကၿပီဆိုေတာ့ဖေယာင္းတိုင္မီးေတြျငႇိမ္းၿပီးဓာတ္မီးေလးတစ္ေခ်ာင္းကိုပဲထြန္းထားသည္။ဓာတ္မီးအေရာင္ကမွိန္ေပမဲ့တစ္ခန္းလံုးကို
ေတာ့ခပ္ေရးေရးျမင္ရသည္။လူေတြအိပ္ၾကၿပီဆိုေတာ့ဘုရားခန္းမွာရွိေနတဲ့ဘုန္းႀကီးႏွစ္ပါးကေတာင္ေပၚတက္ဖို႔ထြက္သြားၾကသည္။
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
