သေျပတန္းရြာအလယ္တန္းေက်ာင္း-
ေန႔လည္ခင္းထမင္းစားေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္တြင္ေအာင္စုအိမ္ျပန္ၿပီးထမင္းစားသည္။ေန႔လည္စာစားၿပီးေက်ာင္းျပန္ေရာက္ေတာ့ကေလးေတြေက်ာင္းဝိုင္းထဲတြင္စြန္လႊတ္ေနၾကသည္။ေနပူပါတယ္အရိပ္ထဲမွာေနၾကပါလို႔ေျပာလည္းဒီအခ်ိန္မွာဘယ္ကေလးမွနားမေထာင္။ဒီအခ်ိန္ကသူတို႔အခ်ိန္ပဲ။
ေအာင္စုဆိုင္ကယ္ရပ္လိုက္ေတာ့သူ႔အနားကိုကေလးတခ်ိဳ႕ေျပးလာသည္။
"ဆရာေလး...သားတို႔စြန္သစ္ပင္ေပၚခ်ိတ္သြား
ၿပီယူေပးပါဦး"
"ေအးဘယ္နားမွာလဲ"
ကေလးေတြေခၚတဲ့ဆီေအာင္စုလိုက္သြားေတာ့စြန္ကတမာပင္ေပၚခ်ိတ္ေနသည္။တမာပင္ကသိပ္မျမင့္ေပမဲ့လက္လွမ္းလို႔လည္းမမွီ။ေအာင္စုတ
မာပင္ေပၚေမာ့ၾကည့္ၿပီးေတြးဆေနသည္။သစ္
ကိုင္းနဲ႔ၿငိေနတာဆိုေတာ့တုတ္နဲ႔ဆြဲခ်ရင္စြန္ၿပဲသြားႏိုင္သည္။ကဲမထူးပါဘူးကြာ။
ေအာင္စုသစ္ပင္ေပၚတက္ၿပီးစြန္ကိုျဖဳတ္ယူလိုက္သည္။ကေလးေတြဆီစြန္ပစ္ခ်ၿပီးသစ္ပင္ေပၚကအဆင္းတြင္ေျခေခ်ာ္ၿပီးျပဳတ္က်သည္။
"ဘုတ္"
"အေမ့"
"ဆရာေလး"
ကေလးေတြအနားဝိုင္းလာၾကသည္။
"ငါဘာမွမျဖစ္ဘူးကြ"
ေအာင္စုလဲေနရာမွကုန္းထလိုက္သည္။
"အား..."
ေျခက်င္းဝတ္ကစူးစူးရွရွနာက်င္သြားသျဖင့္ျပန္ထိုင္ခ်လိုက္ရသည္။အပင္ေပၚကျပဳတ္က်တာ
ေျခေထာက္နဲ႔ေထာက္လ်က္က်ၿပီးမွလဲသြားတာမို႔ေထာက္မိတဲ့ေျခေထာက္ကေျခဆစ္လြဲၿပီထင္
သည္။ေျခက်င္းဝတ္ကေတာ္ေတာ္နာေနသည္။
ေအာင္စုေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္ထၿပီးေျခေထာက္ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ျဖင့္စာသင္ခန္းဆီလာခဲ့သည္။စာသင္ခ်ိန္တေလွ်ာက္လံုးလည္းထိုင္ေနရသည္။ညေနခင္းေက်ာင္းဆင္းကာနီးေတာ့ေျခက်င္း
ဝတ္ကသိသိသာသာႀကီးေယာင္လာသည္။
ညေနကိုႀကီးျပန္လာရင္ေတြ႕ေတာ့မွာပဲ။သူလမ္းေလွ်ာက္တာမူမမွန္ရင္ကိုႀကီးရိပ္မိသြားႏိုင္သည္။မေန႔ကမွကိုႀကီးနဲ႔စကားမ်ားထားၾကတာဒီေန႔သစ္ပင္ေပၚကျပဳတ္က်တာသိသြားရင္မေန႔ကထက္ပိုၿပီးစိတ္ဆိုးသြားႏိုင္သည္။ဒီေန႔ေတာ့ကို
ႀကီးကိုေရွာင္ေနမွျဖစ္မည္။ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေရွာင္ရပါ့မလဲ။ဒီလူႀကီးကအိမ္မျပန္လာတဲ့ေန႔ကိုမရွိဘူး။
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
