ထေနာင္းတို႔ညီအကိုမနက္စာစားၿပီးျခံထဲဆင္းထိုင္ေနၾကသည္။ပထမတစ္ရက္ကေျခေထာက္
နာေနလို႔၊ခါးနာေနလို႔နဲ႔ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ၿငိမ္ေနၾကသည္။ဒုတိယတစ္ရက္က်ေတာ့သက္သာသြားသည္။သံုးရက္ေျမာက္မွာလံုးလံုးေကာင္းသြားၿပီဆိုေတာ့ႏွစ္ေယာက္လံုးကအိမ္ျပန္ခ်င္ေနၾကသည္။
ဇမၺဴ တို႔ဆရာတပည့္ကေတာ့မိုးလင္းကမိုးခ်ဳပ္အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္နဲ႔အခ်ိန္ကုန္လို႔ကုန္မွန္းမသိ။အိမ္မွာပိတ္မိေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့သိ
သိသာသာပ်င္းရိေနၾကသည္။အိမ္ျပန္မယ္ေျပာတိုင္းရန္ျဖစ္ရသည္။
ဇမၺဴ ကသူမသိဘဲနဲ႔အိမ္ျပန္ရင္မန္က်ည္းပင္ႀကီးလွဲပစ္မယ္ဆိုလို႔ထေနာင္းအိမ္မျပန္ရဲ။ျခံျပင္လည္းထြက္လို႔မရ။ျခံတံခါးႀကီးေသာ့ခတ္ထားသည္။
ျခံထဲမွာသစ္ပင္ေရေလာင္းေနတဲ့ျခံေစာင့္ႀကီးဦး
ျမကိုျမင္ေတာ့ထေနာင္းအၾကံရသြားသည္။
“ဦးျမ"
“ေဟ…ဘာလဲေမာင္ထေနာင္း"
“ကၽြန္ေတာ့္ကိုဆိုင္ကယ္ငွားေပးလို႔ရမလား"
“ဘယ္သြားမလို႔တုန္း"
“ၿမိဳ႕ထဲ"
“ကားေတြသံုးစီးေတာင္ရွိတာဖားေလးကိုလိုက္ပို႔ခိုင္းပါလား"
“မပို႔ၾကဘူးဦးျမရဲ႕။ျခံထဲကကိုအထြက္မခံဘူး။ဦးျမပဲစဥ္းစားၾကည့္ပါဦး။သူတို႔ဆရာတပည့္က်ေတာ့မိုးလင္းကမိုးခ်ဳပ္အိမ္ျပင္ထြက္ေနၾကတယ္။ကၽြန္ေတာ္တို႔ညီအကိုကိုက်ေတာ့အိမ္ထဲမွာေလွာင္ပိတ္ထားတယ္။အဲဒါမတရားဘူးမို႔လား"
“အင္း…”
“ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာမွာဆိုမနက္မိုးလင္းတာနဲ႔လယ္ထဲယာထဲေတာထဲမွာအလုပ္လုပ္ေနၿပီ။အခု
ဒီမွာဘာအလုပ္မွမလုပ္ရေတာ့ပ်င္းတယ္ဗ်”
“ဟုတ္တာေပါ့ေမာင္ထေနာင္းရယ္"
“ေအာင္စုကကုသိုလ္ေတာ္ဘုရားကိုသြားခ်င္လို႔တဲ့။ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကိုလိုက္ပို႔ေပးခ်င္တယ္။ဦးျမဆိုင္ကယ္ငွားေပးလို႔ရမလား။ဦးျမမငွားရင္ကၽြန္ေတာ္တို႔ဆိုင္ကယ္တကၠစီငွားသြားမွာ"
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
