အခန္း(၅၄)🦋

371 49 5
                                    

ဇမၺဴ အလုပ္နားရက္မို႔အိမ္မွာပဲရွိေနသည္။စိုင္းေက်ာ္နဲ႔ဖားေလးလည္းရြာျပန္ေရာက္ေနသည္။ေရွ႕ပိုင္းရက္ေတြတုန္းကကုမၸဏီမွာအလုပ္ရႈပ္
ေနေတာ့သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရြာကိုျပန္မလာႏိုင္။အခုေတာ့အလုပ္ပါးေနၿပီမို႔ရြာကိုျပန္ေရာက္ေန
ၾကသည္။

ဇမၺဴ ကထေနာင္းလုပ္ခဲ့ရတဲ့အိမ္အလုပ္ေတြကိုသူတို႔ကိုပဲလုပ္ခိုင္းသည္။အဝတ္ေလွ်ာ္၊မီးပူတိုက္၊အိမ္သန္႔ရွင္း၊မီးဖိုေခ်ာင္သန္႔ရွင္းအကုန္ခိုင္းသည္။ထေနာင္းကမလုပ္နဲ႔ေျပာလည္းဇမၺဴ ႕ကို
ေၾကာက္ေတာ့လုပ္ရသည္။ထေနာင္းကမနက္ခင္းဆြမ္းဟင္းဆြမ္းေတာ္ကိုသူ႔ဘာသာထခ်က္သည္။မနက္ခင္းၿပီးရင္ေတာ့ထေနာင္းမီးဖိုေခ်ာင္ထဲဝင္စရာမလိုေတာ့ေပ။စိုင္းေက်ာ္နဲ႔ဖားေလးကပဲလုပ္ၾကေတာ့သည္။

ထေနာင္းကမနက္ပိုင္းမွာဘုရားကိုအာရံုဆြမ္းကပ္သည္။ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကမြန္းတည့္ေခါင္းေလာင္းထိုးသည့္အခ်ိန္တြင္ဘုရားဆြမ္းေတာ္စြန္႔ရန္ဘုရားခန္းထဲဝင္လာခဲ့သည္။ဘုရား
ေရွ႕တြင္ဖေယာင္းတိုင္တစ္တိုင္ထြန္းထားသည္။ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးဆီမီးပူေဇာ္ရမဲ့အခ်ိန္လည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔ဘယ္သူကမ်ားဖေယာင္းတိုင္လာထြန္းထားတာလဲ။အနီးကပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဖေယာင္းတိုင္ရဲ႕တစ္ဝက္ေလာက္တြင္စာရြက္ေလးပတ္ထားသည္။

ဒါကဘာသေဘာလဲ။ဒီအိမ္မွာလူေလးေယာက္ရွိေနေပမဲ့ဒီလိုေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္အလုပ္မိ်ဳးကိုဇမၺဴ တစ္ေယာက္ပဲလုပ္တတ္သည္။ထေနာင္းဇမၺဴ ႕ကိုဘုရားခန္းထဲဆြဲေခၚလာခဲ့သည္။

"ဒီဖေယာင္းတိုင္ႀကီးကဘာႀကီးတုန္း။စာရြက္
ၾကီးကပ္ၿပီး"

"ဟာ...အသက္အဲဒါယၾတာေခ်ထားတာ"

"ဘာအတြက္လဲ"

"အိမ္ေထာင္ေရးတည္ၿမဲေအာင္"

"မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ကကြဲေတာ့မွာမို႔လို႔လား"

"မဟုတ္ဘူးေလ။အိမ္တြင္းေရးသာယာေအာင္"

"ငါတို႔အိမ္ကမသာမယာျဖစ္ေနလို႔လား"

"မဟုတ္ပါဘူး။သားသမီးေတြနဲ႔စည္ကားလာ
ေအာင္လို႔"

ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)Where stories live. Discover now