အခန္း(၂၆)

676 65 5
                                    

ေအာင္စုညေနစာစားေနသည္။ေျခေထာက္ကနာေနေပမဲ့အစာအိမ္ကသူ႔အလုပ္သူလုပ္ေနေတာ့ဝတၱရားအရစားေပးရသည္။ႀကီးအုန္းကတစ္ခါတစ္ရံမွသူ႔အိမ္ေရာက္လာတဲ့တူေလးကိုေစတနာဗရပြနဲ႔ဟင္းေတြခပ္ထည့္ေပးေနသည္။

ဝက္ပုန္းရည္ခ်က္၊ဘူးသီးဟင္းခါးနဲ႔မရမ္းသီး
ေထာင္း။ၾကက္သြန္ျဖဴ ၊င႐ုတ္သီး၊ပုဇြန္ေျခာက္ေတြနဲ႔ေထာင္းထားတာမို႔မရမ္းသီးေထာင္းကရွယ္
ေကာင္း။ဟင္းသံုးခြက္နဲ႔ေအာင္စုထမင္းစားေနတာထမင္းကႏွစ္ပန္းကန္ကုန္ေနၿပီ။ဒါေတာင္
သူ႔ကိုႀကီးေၾကာင့္စိုးရိမ္ေသာကေရာက္ေနလို႔။

ေအာင္စုေနာက္ဆံုးထမင္းလုတ္ကိုပါးစပ္ထဲ
သြင္းေတာ့မဲ့အခ်ိန္မွာအိမ္ဝိုင္းထဲကိုဝင္လာတဲ့ကားတစ္စီးေၾကာင့္စားရမဲ့ထမင္းလုတ္ကၿမိဳမက်ေတာ့ေပ။ေတာ္ေသးတယ္ေနာက္ဆံုးထမင္းလုတ္ျဖစ္ေနလို႔။ပါးစပ္ထဲသြပ္ကာၿမိဳခ်ၿပီးထမင္းစားျခင္းကိုလက္စသတ္လိုက္သည္။

ကားထဲကကိုႀကီးသီဟထြက္လာေတာ့ႀကီးအုန္းအမိ်ဳးသားဘႀကီးထြန္းကကားနားသြားၿပီးႏႈတ္ဆက္သည္။ကိုႀကီးကဝတၱရားအရျပံဳးျပေနေပမဲ့မ်က္ႏွာႀကီးကေတာ့သုန္မႈန္လို႔ပင္။ေနာက္ထပ္
ကားထဲကထြက္လာတဲ့တစ္ေယာက္ကဖိုးေခြး။
ေအာင္စုကိုျမင္တာနဲ႔အနားကိုေျပးလာသည္။

"ေအာင္စုငါဘာမွမေျပာဘူးေနာ္။သူ႔ဘာသာသိသြားတာ။ငါဘာမွမေျပာဘူး"

ေအာင္စုႏႈတ္ဆိတ္ေနမိသည္။ပို႔မဲ့ပို႔အေရာက္ပို႔
တယ္ဆိုတာဒါကိုေျပာတာေနမွာ။ဖိုးေခြးဆိုတဲ့လဒကအိမ္အေရာက္ပို႔ေပးၿပီးမွသူဘာမွမသိပါဘူးတဲ့။ေအာင္စုထမင္းပန္းကန္ေဆးဖို႔ထလိုက္
ေတာ့ႀကီးအုန္းကသူ႔လက္ထဲကပန္းကန္ကိုဆြဲယူသြားသည္။

ေအာင္စုမီးဖိုေခ်ာင္ထဲကထြက္ၿပီးေရကန္ကို
လက္သြားေဆးသည္။မဟုတ္လည္းရင္ဆိုင္ရ
ေတာ့မွာဆိုေတာ့ပ်ာယာေတြခတ္မေနေတာ့ဘူး။ဝက္ပုန္းရည္ေတြေပၿပီးမဲေနတဲ့လက္ကိုဟင္း
ေစာ္မနံေအာင္ဆပ္ျပာတိုက္သည္။ကိုႀကီးကိုေက်ာေပးၿပီးစိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်ကာလုပ္ခ်င္ရာလုပ္သည္။ၿပီးမွကိုႀကီးဆီေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။

ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)Onde as histórias ganham vida. Descobre agora