အခန္းထဲတြင္အတန္ၾကာတိတ္ဆိတ္ေနသည္။တိတ္ဆိတ္မႈကိုဇမၺဴ ကစတင္ၿဖိဳခြဲလိုက္သည္။
"ကဲဗ်ာ...ခင္ဗ်ားေျပာသလိုက်ဳပ္ကတရားမေပါက္ဘူး။ေသၿပီပဲထားပါေတာ့။က်ဳပ္ကေနာင္ဘဝအထိသူနဲ႔ဖူးစာဆံုခ်င္တာ။ေသရင္ေတာင္သူ႔ကိုမစြန္႔လႊတ္ခ်င္ဘူးဗ်ာ။သူ႔ကိုစြဲလမ္းၿပီးသရဲလည္းမျဖစ္ခ်င္ဘူး။အဲေတာ့ေနာင္ဘဝအထိဖူးစာဆံုႏိုင္ေအာင္က်ဳပ္ဘာလုပ္ရမလဲ။ဘဝဆက္တိုင္းေပါင္းရပါေစဆိုတဲ့ဆုကေကာဆုေတာင္းတိုင္းျပည့္တတ္သလား"
"မင္းကအဲဒီဆုနဲ႔ျပည့္ေနၿပီးသား"
"ဘာလို႔တုန္း"
"ဘဝဆက္တိုင္းေပါင္းရပါေစလို႔ဆုေတာင္းခဲ့လို႔
မင္းဒီဘဝမွာေယာက္်ားခ်င္းညားေနတာကြ။ပံုမွန္ဆိုေယာက္်ားအခ်င္းခ်င္းယူစရာအေၾကာင္းမွမရွိတာ"
"ဒါဆိုက်ဳပ္ကအဲဒီဆုမိ်ဳးအရင္ဘဝကတည္းက
ေတာင္းခဲ့ဖူးတယ္ေပါ့"
"ေတာင္းခဲ့ဖူးလို႔ေပါ့ကြ။တခ်ိဳ႕ဆိုဆုေတာင္းေတြ
အျပည့္လြန္ၿပီးလူနဲ႔တိရစာၦန္ေတာင္ညားၾက
တယ္"
"ဟာအဲလိုေတာ့မျဖစ္ခ်င္ပါဘူး။က်ဳပ္လူနဲ႔တိရစာၦန္ေတာ့မညားခ်င္ပါဘူး။ဘဝဆက္တိုင္းလူအျဖစ္နဲ႔ပဲဖူးစာဆံုခ်င္တာပါ"
"အဲဒါဆိုဘဝဆက္တိုင္းလူျဖစ္ေအာင္ေကာင္းတာေတြမ်ားမ်ားလုပ္ေပါ့ကြ။ၿပီးေတာ့ေကာင္းမႈေတြလုပ္တဲ့အခါတိုင္းသူနဲ႔အတူတြဲလုပ္။ဒါဆိုပဌာန္းဆက္ပါၿပီးဘဝဆက္တိုင္းေတြ႕မွာ။မင္းဆုေတာင္းေနစရာေတာင္မလိုဘူး"
"ပဌာန္းဆက္ပါေအာင္ေကာင္းတာေတြအတူတြဲလုပ္ရမယ္"
"ဟုတ္တယ္။မင္းရဲ႕ဥပဓိ႐ုပ္ကိုၾကည့္ရတာမင္းကေမြးကတည္းကခ်မ္းသာလာတဲ့႐ုပ္မိ်ဳးပဲ။မင္းဘဝမွာတစ္ခါမွမဆင္းရဲဖူးဘူးဟုတ္တယ္မလား"
"အင္း..."
"အဲဒါဆိုမင္းကိုခ်မ္းသာတယ္လို႔ငါသတ္မွတ္လိုက္မယ္။မင္းတတ္ႏိုင္ရင္ဘုရားတည္ကြ။သာသနာျပဳကြ။မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္သံသရာဝဋ္ကမကၽြတ္မခ်င္းပဌာန္းဆက္ပါၿပီးေပါင္းဖက္ႏိုင္ေအာင္ဘုရားတည္၊ကုသိုလ္ျပဳ ၊အမွ်အတန္းေဝကြ။ငါဒါပဲေျပာႏိုင္မယ္။လုပ္တာမလုပ္တာကေတာ့မင္းအပိုင္းပဲ။ငါယၾတာေခ်ေပးလိုက္လို႔မင္းျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္ဖို႔ကမေသခ်ာဘူး။မင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္ေအာင္မင္းဟာမင္းပဲလုပ္ယူရမယ္ကြ"
YOU ARE READING
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
General Fictionအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
