''Cumartesi öğle''
512 otel penceresinden dışarıya baktı
Bu işi çözmesinin zamanı gelmişti.
Zaten erkekler ne zaman işleri kolaylaştırmışlardı ki?
Silahla çözülmeyecek meseleler de vardı.
Her şeyde bir kaçırma-kurtarma olayı,
mafyacılık oynamaya hiç niyeti yoktu.
Hele saklanıp bir şey olmasını beklemek de 512 nin yapabileceği bir şey değildi.
Aklına bir fikir geldi.
Avcının odasının penceresinden çıkıp kendi odasına girdi.
Bu basit bir işti.
Asıl zor olan Avcıdan kurtulma sanatıydı.
Samantaya ulaşması gerekiyordu.
Resepsiyonu arayıp Samantanın oda numarasını öğrendi.
Iki üst katında çaprazda kalıyordu.
Odasından çıkarsa Avcı onu ararken güvenlik kameralarından anlardı
Çok vakti yoktu
Tuvalete girip havalandırma boşluğuna baktı.
Sığması zordu.
Aklına daha iyi bir fikir geldi.
Hemen bilgisayarını açtı.
Tesisin ağına giriş yaptı.
Küçük Çaplı sistem krizi yarattı.
Bu bir mesajdı.
Gitmesi gereken yere ulaşmıştı.
Bluetoottan konuşmaya başladı.
"Mike,nasılsın?" dedi gülümseyerek
"512,doğrudan da gelebilirdin,üç üst katındayım"
"O zaman heyecanı kalmazdı" dedi daha şen bir sesle.
"Hiç değişmeyeceksin değil mi ? "
"Immm,sanmıyorum"
"Önemli bir şey var anlaşılan"
"Evet" diye iç geçirdi.
"Beni Samantanın odasına sokman lazım, tabii bunu bilmemesi gereken biri var."
"Tamam da bu kadar gizlilik niye,peşinde kim var ? "
"Peşimde şuan biri yok ama biraz daha konuşursak,
Avcı olacak"
"Avcı derken ,yani?
Düşündüğüm kişi değil değil mi ?
"Aynen o."
"Saklanamazsın" diyerek kestirip attı.
"Beni bu odadan çıkar ,
YOU ARE READING
512
Action''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...
