''Pazartesi akşamı''
512
Eve geldiğinde 512 son iki günü düşündü.
Bu adam hakkında ne biliyordu ?
Hemen hemen hiç.
Biraz bilgi toplamanın zamanı gelmişti.
Samanta !
En güvenebildiği insandı
Bir insana ne kadar güveniyorsa artık!
Bilgisayarını açıp kodlu bir mesaj gönderdi.
"Samanta,
önemli bir araştırma yapmanı istiyorum ,
gizlilik seviyesi üst düzey.
Kişiyi tahmin edersin zaten .
En kısa zamanda bebeğim .
Öptüm "
Yatak odasından spor yaptığı mini spor salonuna geçti.
Akşam için hazırlanmalıydı ama bu adam kafasını fazla karıştırıyordu
Bir ortak böyle olmamalıydı.
Güvenebileceğin biri olmalıydı.
Samantanın mesajı gelene kadar kendisine bir yol bulmalıydı.
Böcekler...
Her zaman işe yarar.
Küçük ve yapışkan.
Bu adama güvenmiyordu.
Bu işin altından bir şey çıkacaktı ama iş açığa çıktığından neler olacağı muallaktı.
512 Sabırlı biri değildi.
Bugün adamı Fazlasıyla zorlayacaktı.
Öncelikle güven vermesi gerekiyordu.
Üzerinde silah olmadığına inandırmalıydı.
Bunun da en iyi yolu silah taşımamaktı.
Açık şifon bir elbise seçip elbisenin etek uçlarına böcekleri yapıştırdı.
Üç tane yeterli olurdu.
Kulağının içine Şeffaf dinleme cihazlarından birini taktı ve üç adamını gece için bilgilendirdi.
Kulaklığından yer tespiti yapacaklar ve mekanda olacaklardı.
Ayrıca olası bir durumda iletişim de kurmalıydılar.
Sürpriz en son isteyeceği şeydi,
ve hazırlıksız yakalanmak...
Gece için hazır olduğunda camdan dışarı baktı,
tahmin ettiği gibi onu bekliyordu.
Daha ne yalanların çıkacak bakalım Avcı bozuntusu!
Arabaya aheste aheste yürüdü.
BẠN ĐANG ĐỌC
512
Hành động''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...
