512

Açığa çıktık.

Odadan herkes çıktığında

Telefonuma gelen mesajı okudum.

Oğuz koluma dokundu.

Döndüm.

''Gelmişler,

Hoş geldin diyelim'' dedim gülümseyerek.

Fakat Oğuz'un yüzü değişti.

Durumu anladım.

Cüneyt.

''İstersen sen kal.

Ben hemen gelirim'' dedim.

Anlayışla başını salladı

Onu görmemesi daha iyi olurdu.

Koşar adımlarla 

O kadar adam için hazırlattığım devasa daireye doğru yol aldım.

Çatıdaki helikopter pistinin hemen altından gizli geçişi olan daireyi ayarlamıştım.

Altayın jeti helikopter pistine indireceğini biliyordum.

İmkansızların adamıydı ve jetin pilotunun da arka koltukta askerlerle takıldığını hayal etmem çok zor değildi.

Çatı ve kral daireleri arasında kalan bu devasa boşluk şimdi güzel bir yatakhaneydi.

Kral yatakhanesi 

Gülümsedim.

İçeriye girdiğimde tüm yüzler bana döndü.

Hepsi heyecanlıydı.

Esas duruşa geçtiler .

Kıyafetim buna uygun olmasa da hala beni komutanları olarak görüyorlardı.

Ben de Ceylan komutandım.

Rahat işareti verdim.

Üç kişilik ölüler takımı ve Altaysa bana ciddiyetle bakıyorlardı.

Altay verdiğim emirlerden ve Cüneytten dolayı kızgındı.

Cüneytse tüm bu olanlara...

''Bu gece dinlenin.''dedim askerlere bakarak

Onlar için yarın zor bir gün olacaktı.

Diğerlerine döndüm.

Şuan saçma çocukluklarını çekecek halde değildim.

''Siz de beni takip edin.''

İtiraz etmelerine müsaade etmeden arkamı dönüp toplantı odasına doğru ilerledim.

Hoşnutsuz sesler çıkararak peşimden geldiler.

Az önce bizimkilerin çıktığı odada şimdi.

Cüneyt iki adamı ve Altay vardı.

Onlar oturdular ben ayakta kaldım.

Hiç kimsenin keyfi yoktu.

Bilgileri çabucak verip hazırlanmalıydım.

''Cüneyt sen İranlı iş adamısın.