Ceylan
''Annee Ceylan gelmiş'' dedi Deniz çığlık atarak.
Hayır.
Hayır
Kucağımda çevirsem?
Ah
Sımsıkı sarıldı.
Sırtım.
Ah be Oğuz.
''Yaaa hoş geldiiin
Beklemiyorduk hiç seni''
Sonra biraz benden uzaklaştı.
İkinci raund a geçmeden önce
''Çok güzel olmuşsuuuuun elbisene bayıldııım'' diyerek beni süzdü ve tekrar sarıldı.
Bense o boşluk anında yüzüme küçük bir gülücük yerleştirdim.
Bu kıza birini ayarlayacaktım bu kesindi.
Biz birbirimizden kopmamışken annesi arkadan gelip
''Kızım bırak Ceylanı'' dedi anlayışla bana gülümseyerek
Bir yandan da Denizin kollarını çekiştiriyordu
''Kızım sen kusura bakma
Bizim deli kız böyle yapışır ''
Bilmez miyim
Bu kızı da böyle kabullenecektik artık
Sonunda Deniz benden koptuğunda
İlknur Teyzeye'de sarıldım.
O normal bir sarılmaydı.
Kadıncağız sanki uzun zamandır görmüyormuş gibi özlemle sarıldı.
Sırtımı sıvazladı.
Mutlu olmuştum.
Kadından çok farklı bir enerji çıkıyordu.
Böyle kalbi ısınıyordu insanın.
Elimden tutup beni salona doğru götürdü.
Deniz önümüzde atlaya zıplaya gidiyordu.
Onu görünce gülümsememek elde değildi.
Salona geçtiğimizde bildiğin lojman değil de ev gibiydi.
Buraya geldiklerinde kalsınlar diye tahsis etmişti Oğuz kesin.
Beni hemen salondaki üçlü koltukların ortasına oturttular.
Bir kenarıma Deniz atladı.
Diğer tarafıma da İlknur teyze yavaşça oturdu.
ВИ ЧИТАЄТЕ
512
Боєвики''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...
