Sevdayı görmemle Yusuf Komutana dönmem bir oldu.
Nasıl bir şokla dönmüşsem,
Yusuf komutan bana döndü.
''Ceylan komutanım?
Sorun mu var timde?''
''Hı?
Yok yok'' dedim.
Sevda hala selama durmuştu.
Yüzü de ifadesizdi.
Onunda bu işten mutlu olmadığını anlamak zor değildi.
''On kişilik öncü timiniz görüş ve emirlerinize hazırdır komutanım!''
Dedi gür bir sesle.
Benim altımda olmanın onda yarattığı siniri tahmin bile edemezdim.
Benim altımda olduğu halde ne kadar sinir olmuştum şuan.
''Sağolun Sevda asteğmenim'' dedim.
Askerleri de rahat konuma geçirdim.
Sevda da konumu gereği yanımda duruyordu.
Dayanamadım sordum.
''Sizin Diyarbakırda olduğunuzu sanıyordum?'' dedim.
Gayet sakin bir tonda.
O artık benim ekibimdendi.
Ve işle başka şeyleri birbirine karıştırmamam lazımdı.
Bizim ve daha da önemlisi askerlerin hayatını tehlikeye atmaktan başka bir şey olmazdı.
Askerlere bakarak konuştu.
''Operasyon için rütbeli olarak beni çağırdılar komutanım''dedi.
Dişlerinin arasından konuşuyordu.
Bana komutanım dedikçe irite oluyordu.
''Yaranız vardı?
Operasyon için uygun musunuz?'' dedim ben de askerlere bakarak.
Askerler de bizi anlamaya çalışıyorlardı.
''Sadece ufak bir sıyrık.
İyiyim komutanım''
MADEM UFAK BİR SIYRIK!
NE DİYE OĞUZUN KUCAĞINDAYDIN!
Cevap vermeden yanından ayrılıp Yusuf komutanın yanına geldim.
''Komutanım başlayalım'' dedim.
Yusuf komutan iki timi birleştirerek operasyondaki görevimizi,
Duruşları,
Takibatı
Her şeyi askerlere açıkladı.
YOU ARE READING
512
Action''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...
