512

His

Kadınlar yatakhanesine gittiğimde saat gece dokuza geliyordu.

Oğuz bu kadar erken uyumazdı.

Ama beni de istememişti yanında.

Ağır gelmişti.

Koğuşa girdiğimde bir iki yatak doluydu.

Kadın komutanlar erken yatmışlardı.

Yorucu bir gündü sanırım.

Sonra bi anda aklıma geldi.

Barış intikaldeyken komutan çağırıyor demişti.

Orhan komutan.

Ama odasında Avcı vardı

İkisinin arasında bağlantı olmalıydı.

Odaya girdiğim gibi çıktım.

Orhan komutan odasında olmalıydı.

Yarın operasyon vardı sonuçta.

İçeriye girdiğimde selam verdim.

Yanındaki askerini çıkartıp karşına oturttu beni.

''Söyle kızım''

Lafı dolandırmayacaktım

.

''Avcı'yı nereden tanıyorsunuz komutanım?''

Arkasına yaslandı.

''Şu mesele''

Biraz daha bekledi.

''Biliyorsun özel kuvvetlerdeyim 

Zaman zaman ben de Oğuz da birlikte çalıştık Avcıyla''

Susmadım 

İnanmadım da

''Ben size doğruca sordum komutanım

Sizde direk söyleyin.

Bu ortak operasyon işi değil.''

Babacanca gülümsedi.

''Kızım,söyleyecek merci ben değilim ama 

Seni korumak için buradayım.''

Hoppala.

Ben neymişim be.

Histerik bir kahkaha attım

''Komutanım ben anlayamıyorum bari siz söyleyin

Ben neyim ki bu kadar değerliyim?''

''Değerlisin işte komutan.

Daha ne istiyorsun.

Üzümünü ye bağını sorma''

''Oğuzun beni koruyamadığını mı düşünüyorlar?''

Sıkıntıyla yüzünü astı