Dudaklarım titremeye başladı.
Ellerimi dudaklarıma götürdüm.
Nasıl olur?
Dudaklarımdaki titreyen ellerimi yara izinin olması gerektiği yere doğru değdirdim.
Teni ben dokundukça irkiliyordu.
Ellerim buz gibi olmuştu.
Eminim ondandı.
Ellerimi biraz daha dokundurmak istedim.
Teni öylesine Oğuz'du ki..
Hışımla gömleğini çekti.
Düğmesinin bir iki tanesini kopartmıştım sanırım.
''Siz kime bakmıştınız Ceylan hanım?'' dedi hafif lakayıt.
Ben kime bakmıştım?
Güzel soruydu.
Gözlerim donuklaşmış hala çektiği gömleğine bakıyordum.
Sonunda çenemi tutup kendisine çevirdi.
''Sen?'' dedim sayıklar gibi.
Sanki gözlerinin arkasında benim gözlerim vardı.
Oğuzun gözleri.
Onlar benim gözlerimdi.
Ya da çok özlemiştim hayal görüyor etkilendiğim bir erkekte onu arıyordum.
Olamaz mıydı?
Olamazdı tabii ki!
Ben hayatım boyunca sadece tek bir erkekten böylesine etkilenmiştim
Bu Oğuzdu.
Öyleyse bu adam da Oğuzdu.
''Siz beni birisiyle karıştırdınız sanırım '' dedi.
Sözleri sertti.
Ama altında.
Böyle sesinin tınısında.
Sesi bile farklıydı ama.
Gözlerimizi kırpmadan birbirimize bakarken.
''Karıştırmadım kimseyle,
Son bir test yapacağım bi dakika kafanı şöyle çekersen''
Tabi ki mabedime sığınacaktım.
Oğuzun boynuna.
Onun kokusunun olduğu yere.
Adam boynuna hamle yaptığımı görünce bir adım geri çekilerek bileklerimden tuttu.
''Sen iyi değilsin'' dedi.
Evet hem de hiç iyi değildim.
''Bir dakika
Son bir test dedim.
Uzatmayın artık''sabrım kalmamıştı.
YOU ARE READING
512
Action''Adın ne?'' ''Ceylan yazıyor dosyada'' ''Onu demiyorum kızım gerçek adın ne?'' ''Gerçek adım yok benim kodum var 512'' ''Hey Allahım, robot musun kızım sen ne kodu ne numarası, iyi Ceylan fazla bile sana '' Söylene söylene arabadan çıktı. Sabırlı o...
