HUSUMET-Gay

YİRMİ DOKUZ

Asaf önündeki işe odaklanmışken içeri giren adamı fark etmemişti. Rıdvan sırıtarak arkasından dolandı.

" Sürpriz! " diye bağırdığında, elindeki kalemi düşürdü Asaf. Çatık kaşlarıyla karşısına oturan adama bakıp gözlerini devirdi. Son olaylardan sonra daha yakın olmuşlardı sanki, en azından Rıdvan bu farkı gözleriyle görüyordu, Asaf ona eskisi kadar gaddarca davranmıyordu.

Asaf'ın karşısına oturarak sırıttığında, tekrar önüne dönmüştü mavi gözlü genç. Rıdvan'ın çocuk gibi davranmasına alışmıştı artık. Rıdvan ise hâlâ çalışan adamı seyretti bir süre.

" Mola verelim mi, yorulmuşsundur. " diye mırıldandı birkaç saniye sonra. Asaf başını kaldırmadan gözlerini alttan Rıdvan'a çevirdi.

" Hayır, yorulmadım. " diye cevap verdi kısaca.

Rıdvan vazgeçmedi.

" Çay içelim mi? "

Asaf kalemi dosyada oynatırken gelen soruyla Rıdvan 'a ters ters baktı.
" Bu sıcakta? " dediğinde, Rıdvan başka bir şey düşündü.

" Limonata? "

Asaf, çalışmasına izin vermeyen adamla elindeki kalemi bırakıp, tesbih çeviren adama baktı. Yine tesbih!

" Sevmiyorum. " dediğinde, Rıdvan gözlerini devirdi.

" Kahve? " diye sordu bu defa.

Asaf gözlerini yumup, açtı. Ne inatçıydı Rıdvan. Boşuna keko demiyordu, onlar ancak bu kadar inatçı ve kararlı olurdu.

" İçtim. "

" Bir daha iç. " demesine göz devirdi Asaf.

" Olmaz. "

Rıdvan bu sefer başka bir şey düşünmek için gözlerini kısıp bir süre konuşmadığında Asaf onun susacağını sandığı için tekrar önüne dönmüştü ama yanıldığını birkaç saniye sonra anladı.

" Su? " diye sordu son bir umutla Rıdvan.

Asaf kalemi tekrar masaya bırakıp gözlerini bezmişlikle Rıdvan'a çevirdi. Şimdiye kadar hep yaptığı gibi onu kovmayarak hata yaptığını anladığında, hâlâ bir umut kendisine bakıp tesbihini sallayan adama baktı. Gözleri arada bir gıcık olduğu tesbihe kaysa da umursamadı.

" Hayır, içmeyeceğim. Ayrıca senin işin yok mu? " diye sorduğunda Rıdvan omuz silkti.

" Biraz kalmıştı onu da bizim müdüre yaptırdım. Akşam evde kontrol edeceğim yanlış yapıp yapmadığını. " dediğinde, Asaf bundan adam olmaz dercesine başını sallamıştı.

" Tembel. " diye homurdandı.

" İşkolik manyak. " diye karşılık veren adamla ona göstermeden sırıttı.

Birbirlerini tamamlıyorlardı resmen.

Rıdvan tekrar önüne dönen adamla gözlerini devirdi. Asaf niye sürekli iş yapıyordu ki, tıpkı babası gibiydi, sürekli iş iş ve iş.

Aklına gelen şeyle gözleri büyürken, Asaf'ın babasına benzeme ihtimalini düşününce bile yüreğine iniyordu. Elini kulağına götürüp ardından masaya vurdu hafifçe.
" Aman Allah korusun. " diye mırıldandı kendi kendine.

Asaf çatık kaşlarıyla kendi kendine bir şeyler söyleyip masaya vuran adamla sessiz bir şekilde ofladı. Rıdvan çok değişik bir adamdı.

" Kendi kendine konuşman ve kaytarmak için seçenekler sunman bittiyse seni dışarı alayım. " dedi başını dosyadan kaldırmadan.