HUSUMET-Gay

KIRK DOKUZ

Karan kafasına geçirdiği kapşonluyla ara sokaklardan hızlıca geçerek evine ulaştı. Dışarıdan birkaç saniye bakıp ardından etrafa göz gezdirerek içeri girdi. Arka kapıdan hızlıca içeri sızarak adamlara görünmeden babasının penceresine ulaşıp, elindeki bıçakla açarak kendini odaya attı.

Gece olduğu için ve odanın ışığı kapalı olduğundan önünü görmekte zorlandı. Birkaç dakika bekleyip gözlerinin alışmasıyla odaya göz gezdirdi. Boştu.

Babası bu saatlerde hep çalışma odasında olurdu. Bu sefer de öyle olduğunu bildiği için odasına girmişti. Annesi öldüğü ve kardeşi de olmadığı için evde babasından ve çalışanlardan başka kimse olmazdı. 

Sırıtarak odadan çıkıp koridorun sonundaki odanın kapısına gelip tıklattı. Birkaç saniye sonra odadan babasının sesi geldi. " Girin. "

Tekrar kapıyı çaldı. Babası onun yüzünü görde ne düşünürdü acaba?

Ayak sesleri yavaş yavaş yakından gelmeye başladığında kapının pervazına omzunu yasladı. Birkaç saniye sonra açılan kapıyla babası onu görmeyi beklemediği için gözleri büyürken, yarım ağız sırıttı Karan.
" Selam baba? "

Babasının yüzünde an be an değişen ifade yerini öfkeye bıraktığında karşısına dikildi.

" Senin ne işin var burada?! " diyen adamla, dudak büzdü.

" Aşk olsun baba, kaç zamandır görüşmüyoruz ve verdiğin tepki bu mu? " dediğinde, babası tereddüt bile etmeden yüzüne sert bir tokat attığında başı yana savruldu. Hiddetle ona bağıran adamla dudağını yaladı.

" Haysiyetsiz! Sen nasıl kendi evladına ve karına kıyarsın? Şerefsiz köpek! "

Babasını takmadan gözlerini devirerek gülümsedi. " Paraya ihtiyacım var babalık. " dediğinde, bir tokat daha yiyecekken babasının bileğini tutup sıktı. Adam öfkeyle elini çekti.

" Bir de utanmadan benden para mı istiyorsun?! Nasıl bir insansın sen? Oğlum olduğun için utanıyorum senden. " diyen adamla sinirlendiğini hissederken, hızla odaya geçen adamın arkasından yavaş yavaş girdi. Arkasından kapıyı kapatıp yanına yürüyecekken duyduğu sesle şokla baktı babasına.

" Alo polis mi? Ben bir ihbar- " lafını tamamlamasına izin vermeden koşarak yanına geldiği gibi hırsla elinden telefonu alıp duvara fırlatarak paramparça olmasını sağladı Karan.

" Bir daha beni ihbar etmeye kalkarsan seni gebertirim! " diyerek ona karşı çıkan babasının ağzını kapatıp bağırmasını engellemişti. İçine dolan öfkeyle yanında getirdiği çantadan ip çıkarıp kollarını ve ayaklarını birbirine bağladı arkadan.

" O beni polise ihbar eden Raşit'in de kökünü kazıyacağım hiç merak etme! "

Yerde ona hayalkırıklığıyla bakan adamı umursamadan ağzına bezi bağlamak için yanına eğildiğinde babası yüzüne tükürmüştü.

Gözleri kapanırken derin bir nefes alarak sinirini bozmasına izin vermeden yüzünü sildi.
" Yazıklar olsun sana. Senin gibi bir oğlum yok benim! Seni kendi ellerimle polise teslim edeceğim. " lafını tamamladıktan sonra Karan ona alayla bakıp ağzına bezi bağladı.

Üzerinden kalkıp ezbere bildiği dolaba giderek açtı. Eğilerek çelik kasayı aradı. Önüne koyduğu eşyaları yere dökerek önceden ezberlediği şifreyi girdi. Çelik kapı açıldığında içindeki bir sürü parayla sırıttı. Sırtındaki çantayı indirip paranın tamamını aldıktan sonra ayağa kalktı.

Yerde kendini çözmeye çalışan babasına bir bakış atıp kapıya yürüdü. Sabah çalışanlar onu bulurdu nasıl olsa.

Geldiği gibi kimseye görünmeden sessizce evden ayrılıp karanlığa karıştı. Babasını bile kendisine düşman etmişti o Raşit ve Ali Nejat. Ama bunun bedelini çok ağır ödeyecekti.

Yarım saatlik bir yürüyüşten sonra kaldığı derme çatma eve vardığında anahtarı çıkarıp kapıyı açarak içeri girdi. Işığı açmadan kaldığı odaya girerek çantayı yere bırakıp eski kanepeye kurularak kulağına bilgisayara bağlı kulaklığı taktı. Bakalım şimdi ne konuşuyorlardı o ikisi? Onlardaki icraat oğullarında yoktu resmen.

Kendi düşüncesine güldü.

Raşit'in sesini duyduğunda bunca saattir hâlâ onun odasında olduğunu anladı Karan. Acaba o babasıyla meşgulken bunların aralarında bir şey geçmiş miydi? Merak etmişti şimdi?

" Nasıl hissediyorsun? "

" İyiyim dedim ya Raşit. Elli kez sordun ama hâlâ iyiyim. "

" Ne yapayım? Korkuyorum... "

Ali Nejat'ın sesli bir nefes aldığını duydu. Ardından birkaç hışırtı ve adım sesi oluşmuştu. Sanırım Raşit'in yanına gidiyordu çünkü Ali Nejat'ın sesi önceden net gelirken şimdi uzaktan geliyordu.

Bu dinleme cihazını önceden her odaya takmakla iyi etmişti. Kötü günler için lazım olmuştu işte.

Tekrar konuşan adamları dinledi.

" Korkma çünkü korkunun hiçbir şeye faydası olmayacak. "

Karan güldü. Ali Nejat her durumda sakin kalmayı da kötü anlarda akıllıca düşünmeyi de başarıyordu.

" Kimin kayınpederi. " diye alay etti gülerek.

" Emin misin tedavisi olmadığından? Başka bir doktora danışalım? Hatta yurt dışına çıkalım? Orada vardır daha iyi doktorlar. Sadece bir doktorla hareket edemeyiz. "

" Emin ol bir sürü hastane gezdim yedi yılda. Ama hiçbir şekilde durmuyor. İlaçlarla sadece ağrıları hafifletebildiğini söylüyorlar o kadar. Çocukluğumdan beri varmış kanser, önceden fark edilmediği için tedavi görmemem yüzünden ağırlaşmış. "

" Tamam işte. Ağırlaşmış diyorsun, vardır bir çaresi. Ali Nejat kurbanın olayım gidelim yurt dışına. Bunca zaman sonra kavuşmuşken seni kaybedersem ne yaparım ben?

Birkaç dakika boyunca ses çıkmadı. Ardından Raşit'in yalvaran sesini duydu.

" Eğer kabul etmezsen ölümü gör! "

" Raşit ne diyorsun?! "

" Duydun. Ölümü gör eğer gitmezsen. "

Karan gülerek onları dinliyordu. Ali Nejat kadar inatçı bir adam daha görmemişti. O kadar mı imkânsızdı kurtulması yani?

" Tamam kabul. Senin için son bir kez şansımı deneyeceğim. "

Ardından sarılma sesi geldiğinde Karan geriye yaslandı.

" Kusura bakma babacığım ama gidemeyeceksin. En azından ben sizinle işimi bitirene kadar. " gözleri kanepenin dibindeki para dolu çantaya dediğinde gülümsedi.
" O zamana kadar bir hayatınız kalırsa devam edersiniz tabii..."

-------

Şu bölüme kadar bile düşüncem aynıydı. Kurgunun orjinalinde Ali Nejat ölecekti ama aklıma yeni bir şey geldiği için vazgeçtim. Zaten sürekli Ali Nejat ölmesin diye mesajlar alıyordum.
Hadi yine iyisiniz, öldürmeyeceğim.
Ama sizde yorum yapın ki değsin.

Bu arada Karan en adi orospu çocuğudur.