HUSUMET-Gay

OTUZ DÖRT

Ali Nejat, Raşit'in hastane yolunu geçmesiyle konuşmayı bırakmıştı. Hastaneye gitmiyorsa nereye götürüyordu bu manyak adam onu?

" Nereye? " diye sordu sonunda dayanamayarak.

Raşit birine mesaj atıyordu. Birkaç saniye sonra telefonu kapatıp yanında huysuzca oturan adama baktı. Eğer şimdi ona bir şey derse kesin engel olurdu o yüzden susmayı tercih etti.

" Nereye diye sordum? Cevap vermezsen arabadan atlarım! " diye öfkeyle konuştu Ali Nejat. Raşit'in ona cevap vermemesi sinirine dokunuyordu. İlk defa ona böyle davrandığını görüyordu. Demek ki planı işe yaramıştı, Raşit ondan vazgeçmeye başlamıştı.

Raşit bir düğmeye basarak kapıları kilitlediğinde Ali Nejat sinirle soludu. Tekrar ona cevap vermeden önüne bakan adamla gözlerini kapatarak başını koltuğun başlığına bıraktı.

Yorgun hissediyordu. Hemde çok.

Sessizce yolun bitmesini bekleyecekti artık. Raşit onu hastaneye götürmek istemediği sürece istediği yere götürebilirdi.

∆

" Sana inanamıyorum Rıdvan! Onca yolu senin unutkanlığın yüzünden geri dönüyoruz! " diye mırıldandı Asaf, Rıdvan'a sinirlenmeden edemiyordu.

Sabah ondan bir dosya getirmesini istemişti ama Rıdvan efendi dosyayı odada unutarak gelmişti. Şimdi de onların evine gittiği için işler aksamıştı. Asaf babasının çenesine düşemezdi. Bu yüzden birlikte dosyayı almaya gidiyorlardı şimdi.

Gözleri yan tarafında küskünce oturmuş dudak büzen adama kaydığında istemsizce sırıttı. Rıdvan kollarını göğsünde bağlamış Asaf'ın azarlarını dinliyordu yarım saattir.

" Pışt. " diye mırıldandı gülerek, ona bakmayan adamın omzunu hafifçe ittirerek.

Rıdvan omuz silkip başını cama çevirdi.

Asaf kısıkça güldü. Rıdvan garip bir şekilde böyle yapınca hoşuna gitmişti. Gözüne çok masum gelmişti ister istemez.

Yola konsantre olarak Rıdvan'a baktı.

" Kızdın mı bana? " diye sorduğunda Rıdvan çatık kaşlarıyla ona baktı.

" Evet! " diye homurdandıktan sonra tekrar cama dönmüştü.

Asaf dişlerini göstererek gülerken Rıdvan'ı seyrediyordu.

Elini tekrar omzuna atıp itti. Çocuk gibi küsüyordu bir de Rıdvan.

" Tamam tamam durma böyle, özür dilerim seni kırmak için söylemedim. " dedi, gönlünü almak istercesine bakarken.

Rıdvan şaşırsa da belli etmedi. İçi bir hoş olurken çaktırmadı.

" Bana ne! "

Asaf güldü.

" Ne o, çocuk musun Rıdvan? " diye sordu sırıtarak.

Rıdvan gözlerini kısıp ona baktı.

" Sen yaşlı gibi davranıyor olabilirsin ama ben hâlâ içimde bir çocuk taşıyorum. Ve o çocuk şu an sana küs! " diyip önüne döndüğünde, Asaf bu sefer kahkaha atmıştı.

Gözlerini yoldan çekip Rıdvan'a bakarak mırıldandı.
" Yesinler o içindeki çocuğu. "

Rıdvan'ın gözleri büyüdü sözleriyle. Asaf şu an resmen onunla şakalaşıyordu. Yetmemiş kahkaha atmıştı onun yanında... Sanırım bir şeyler gerçekten de değişiyordu, hemde çok güzel bir şekilde.

∆

Önünde durdukları konakla Raşit arabayı durdurdu. Gözleri yanındaki adama kaydığında duraksadı. Ali Nejat uyuyordu.