Written in the Stars (Taglish Version)

Chapter 42: Astilbe Flowers

Xean's POV

"Alam mo nagtataka pa rin ako kung sino ang taong iyon," sabi ko sa kanya.

"Malalaman mo pagdating ng panahon," sagot niya.

"May pagkakaiba ba kung hindi mo sasabihin ngayon?" tanong ko.

"I guess," tugon niya habang mabagal na tumango.

"Huh," reaksyon ko. "It's your call after all. Sana lang makita ng taong iyon kung gaano ka kabait."

Napangiti siya habang bago kami kapwa binalot ng katahimikan.

"Council Xean!" tawag ni Raena. Napatingin kaming dalawa sa kanya. "Magsisimula na ang closing ceremony. We need you to give the closing remarks."

"Sige," pagsang-ayon ko habang dahan-dahang naglakad patungo sa iba. Napaungol ako at muntik na akong madapa nang hindi ko sinasadyang humakbang nang malakas.

"Ingat," blin ni Marky sa akin sabay hawak sa aking braso upang hindi ako tuluyang mahulog sa sahig.

"This will be hell for me," sabi ko sa isip ko. Paano ako papasok ng RnJ na may pilay? Hindi ako makakapagmaneho nang maayos. I guess kailangan ko munang manatili sa bahay ng ilang araw hanggang sa medyo bumuti ang pilay ko. Hindi ko maimagine na magmumukha akong parang isang zombie sa hallways ng RnJ na paika-ika maglakad.

"Gusto mo bang buhatin ulit kita?" pang-aasar niya.

"No," malamig kong pagtanggi kaya naman napangiti siya. Dahan-dahan akong naglakad patungo sa mababang stage at tinanggap ang microphone mula kay Raena. "Good evening, beautiful people of the Legal Department," nakangiting bati ko sa kanila. "I'm happy that even for a while, we have time to get to know each other better. Sana hindi nasayang ang oras na ginugol niyo rito."

"Hindi talaga!" nag-cheer silang lahat; tumango ako.

"Ang Legal Department ng RnJ ay hindi lang isang lugar para magtrabaho... kundi isang pamilya," patuloy ko. "And I know most of the time, you—we are having a hard time coping up with the things we needed to do. I'm thankful that you guys are still here with me. And to those who just got in the Legal Department , malugod namin kayong tinatanggap."

Nagpalakpakan sila pagkatapos nung mini-speech ko. Pumunta ako sa pinakamalapit na upuan at umupo. "I guess it's time to officially end our team-building activity by announcing the grand winner of our games. Please, gather with your teammates." Tatayo na sana ako nang may humawak sa balikat ko. Tumingala ako at nakita ko si Marky habang umiiling. Lumapit naman sa amin yung iba naming teammates.

"Pasensya na, hindi ako masyadong nakatulong sa mga laro," paghingi ko ng paumanhin.

"Hindi naman," hindi sila sumang-ayon. "Nakakatulong ka sa lahat ng oras, Council Xean."

"Ang grand winner ng ating team-building activity ay walang iba kundi... Xean and Minions!" Nagsimulang magtalon-talon ang mga kasama ko habang ako ay nakisali sa kanilang pagdiriwang sa pamamagitan ng pagpalakpak sa aking upuan. Pinapapunta kami sa harap at tinanggap ang mystery box pero pinili kong manatili sa kinauupuan ko dahil sa injury ko. Pinagmasdan ko sila habang tuwang-tuwa silang lumapit sa kahon. Sinimulan nila itong buksan. Maya-maya, hinila nila ang mga gamit sa loob; ilang jacket, mug, panulat, at iba pang bagay na espesyal na ginawa para sa okasyon. Lumapit sa akin si Marky bitbit ang mga gamit at iniabot sa akin.

"Team leader, congratulations," bati niya sa akin. Ngumiti naman ako sa kanya.

"Congratulations to you, too," sagot ko sabay kuha ng mga gamit at tinignan sila. "In fairness sa prizes, hindi na masama."