Written in the Stars (Taglish Version)

Chapter 63: Drifted Apart

Marky's POV

"Ayaw na kitang makita."

'Yun ang pinakamasakit na narinig ko sa kanya.

"Xean," muli kong pagtawag. "Please," niyakap ko siya ng mahigpit. "Kausapin mo ako. Huwag kang umalis."

"Bitawan mo ako, Marky!" utos niya.

"Hindi kita papakawalan," sagot ko sa pagitan ng aking mga hikbi. "I'll never do that."

"Akala ko iba ka," galit niyang sabi. "I trusted you with every single piece of me that left, Marky. Kinuha na ni Lucas ang kakayahan kong maniwala. I took the risk to trust you but you also broke my trust."

"Alam mong hindi ko gagawin sayo 'yun."

"Pero nagawa mo na," sagot niya. "Marky, paano mo nagawa 'to?!" nagsimula siyang humagulgol. Bagay na hindi ko pa nakita sa kanya at ayokong makita dahil kilalang-kilala ko siya. He rarely shows his emotions but he's opened up now. At ramdam ko ang sakit na nararamdaman niya. "Mahal na mahal kita. Higit pa sa pagmamahal ko kay Lucas."

"Xean," muli kong pagtawag ko sabay baon ng mukha ko sa batok niya. "Makinig ka sa akin-"

"Tama na!" sigaw niya habang pilit kumawala sa mahigpit kong pagkakayakap. "I can't trust you anymore. Maybe, it's not only me to be at peace with the past. As long as Lucas is around and as long as Natalia is around, we can't be happy. Pagod na ako... of being hurt, Marky. Tapusin na natin ang lahat."

Nanghina ako nang marinig ko iyon. Sa wakas, nakawala siya sa mga bisig ko. Parang nawalan na ako ng masasabi, pinanood ko siyang maglakad palayo. Ayun ang taong mahal ko, iniwan na rin ako. Fuck it, wala akong magawang tama. Di ba?

"Poor Marky," sabi ng isang boses. "Alam mo mas magiging masaya ka sa piling ko."

"Mas masayang kasama ka?" pagalit na inulit ko ang sinabi niya. "You broke me, Natalia. And you broke me again kung kailang okay na ako. I am not an effin' toy!"

"Bakit parang kasalanan ko pa? Hindi naman ako ang nagdala sa sarili ko rito," sagot niya. "My, you asked me to do some funny business."

"Hinding-hindi ko yan gagawin!" sigaw ko sabay martsa papunta sa kanya. Dahil sa galit, hinawakan ko ang leeg niya at sinandal sa pader.

"I know," sagot niya sabay ngisi. "Pero nakakalungkot malaman na ang mahal mo ay hindi alam iyon. At ganoon ka lang niya kamahal."

"Tumahimik ka!" sigaw ko habang hinahagis siya sa lupa.

"Tanggapin mo na lang ang katotohanang marupok itong si Xean," she said while laughing on the ground. "Sobrang uto-uto."

"Umalis ka na!"

Pinanood ko naman siyang tumayo.

"Marky, you once wanted to marry me. Don't be too harsh."

"Iyon na ang pinakamalaking pagkakamaling magagawa ko sa buhay ko," sagot ko. "I would forever be grateful na hindi nangyari. Guess what? I will marry Xean no matter what."

"Well, goodluck with that," nakangiting sagot niya.

"Ano ba talaga ang gusto mo?" tanong ko. "You cheated on me. And now you wanted me back? Anong klaseng droga ang ininom mo ha?"

"Marky, nagkakamali ang mga tao. I missed you and I realized that you're a better catch."

"You're an effin' psycho. Stop this already. I don't want to see you near me or Xean. I will kill you."

"Fine," pagsuko niya. "Pero if ever magbago isip mo. Call me."

Hindi na ako sumagot. Ngunit sa halip, bumalik ako sa aking apartment at kinuha ang aking phonr. I tried calling Xean but he keeped on declining it. Umupo ako sa sofa at sinubsob ang mukha ko sa mga kamay ko.