6

3.2K 59 0
                                    

Tahimik ang buong biyahe nila. Hindi pa din nakakahuma si Sam sa mga nangyari kanina. She's happy with it, actually. Nakayakap lamang siya sa bewang nito habang nakatingin sa malawak na karagatan. She's fond of seas. But of course, minsan ay naaalala niya pa din ang nangyari noon na kamuntikan na siyang malunod. But that's not really a bad thing to remember. For her, it is one of the most happy memories in her life, knowing Angelo was the one to saved her that time. Napaisip naman siya. All this time Angelo became her life saver. She just pray silently to stay that way- him, being her life saver. And him, being her precious life. Hindi niya alam ang gagawin kapag wala ito sa tabi niya.

"Hey, are you okay?"napatingala siya kay Angelo at nagsalubong ang kanilang mga mata. Agad naman siyang nagbawi ng paningin at tumingin muli sa dagat.

"Yes."mahinang sabi niya at hindi na ito nagsalita pa."Angelo?"tawag niya dito na hindi tumitingin. Muli, walang sagot na nakuha siya mula dito but she's very sure that he heard her."If you got a chance to repeat all what happened, would you still save me?"tanong niya dito, daring not to look at him. Although she's afraid to hear what will be his answer, she wants to know. Badly.

Pero lumipas na ang isang minuto ay nanatili pa din itong tahimik. That's when she looked up at him. Nagulat siya ng makitang nakatitig ito sa kanyang mukha. She felt conscious but she didn't look away.

"Would you still risk your life for me?"I tried to hid the pain in my voice, and I guess I did it.

He looked away."Don't torture yourself."ito lamang ang sinabi nito ng hindi siya tinitingnan. Pain ripped her heart again and she tried her very best not to cry. No, she wouldn't cry. She wouldn't break in front of him.

"Okay."thank god, her voice didn't crack.

The next minutes is the longest minutes in her life. The sun is setting when they arrived at the island. Still, no sound had been produced between them. Sumunod lamang siya dito. Buhat buhat nito ang lahat ng mga bagahe nila.

Namangha siya ng tumigil sa harap ng isang maliit na bungalow-type na vacation house. Maliit lamang ito but the ambiance is very peaceful. Ilang metro din ang layo nito sa iba pang bungalow. Pumasok pa sila dito, leaving her mouth open when she saw the insides.

"It's beautiful."bulong niya sa sarili pero narinig pala ito ni Angelo.

"Good to hear that."kaswal na sabi nito but a smile started to form in his lips. Hindi niya na ito pinansin sapagkat natuon ang pansin niya sa napakagandang interior design ng bahay. Kaunti lamang ang mga furnitures, but enough for a two person. Mayroon lamang isang hindi kahabaang pale blue na couch katapat ng isang sand-colored small coffee table sa sala. Mayroon ding floor to ceiling glass door, giving a full view of the clear blue sea, nakaharap ang couch dito and she's very sure that it would be very relaxing if she'll sit there. May kurtina ang glass door pero nakahawi ito sa magkabilang gilid. Sky blue naman ang mga kurtina, pairing the sea-like wall. And mind you, the whole wall has a painting of a blue ocean. At ng mapadpad ang paningin niya sa itaas ay mas lalo siya namangha ng makitang glass din ito at kitang-kita niya ang buong kalangitan.

"Stop gaping."napatingin siya kay Angelo na kanina pa pala siya pinanonood. Does she looked stupid?

Pero hindi niya na pinansin ang sinabi nito."I would love to die here."she smiled dreamily at the thought. Nakita niya naman ang pag-igting ng mga bagang nito.

Nakita niya pa ang isang open hallway at dalawang pinto."Can I tour here?"tango lamang ang isinagot nito sa kanya. Excited siyang tumakbo sa magkatabing pinto upang tingnan ang nasa loob ng mga ito.

Hindi niya na nakita ang pag-iling ng lalaki habang nangingiti. She's very childish, he thought. But at the back of his mind, he knew he loves the way her childish acts make him smile. And he loves the way she appreciated things around her. Madali itong mapasaya. Napansin niya naman ang tuloy tuloy na pag-vibrate ng kanyang cellphone sa bulsa ng suot niyang pantalon. He quickly fished it out of his pocket and immediately answered the call when he saw his mom's name on the screen.

"Hello, ma?"bati niya dito.

"Angelo! What happened to you and Sam? Maggagabi na pero hindi pa kayo nakakarating sa Palawan! Are you two okay? Sabi sa akin nung mga tauhan sa yate ay hindi pa kayo-"he cut her off.

"We're okay, mom. Hindi na kami sumakay dun sa yate na inihanda mo kasi gustong sumakay ni Sam sa bangka kaya pinagbigyan ko na. I'm sorry for making you worry. I should've tell them that we can't ride the yacht."hinging paumanhin niya sa kanyang mommy.

"Oh! How sweet of you to your wife, hon."he bet she's smiling ear-to-ear right now."But, don't do that again. Baka kung mapaano pa kayo, specially Sam. Your safety is not sure there."bigla niya namang naisip na gusto pang sakyan ni Sam yung dilaw na bangka.

"But mom-"she quickly cut him off in an authoritative voice.

"No buts, Angelo Salazar. Hindi marunong lumangoy si Samantha at baka kung mapaano pa siya kapag may nangyaring aksidente."hindi na rin siya nag-protesta pa ng malamang hindi pala marunong lumangoy si Sam. And he don't know, while talking to his mom he can't help but smile for his mom always asking about Sam. She really cared for his wife and he's confused as to why he's happy about it.

Ilang mga bagay pa ang napag-usapan nila bago nila pinutol ang usapan. Pagkatapos na pagkatapos ng usapan nila ng mommy niya sa cellphone ay agad niyang hinanap si Sam sa buong bahay.

He found her on the bedroom lying on the king-sized bed with her arms spread and feet up in the air while wriggling it. Nakita niya ding iba na ang damit nito. From jeans and blouse, she's now wearing a sun dress. At nakaramdam siya ng matinding init sa katawan ng makita ang puti nitong underwear dahil sa nakataas nitong mga binti.

"Put down your feet, Samantha."he command, jaw clenched. Napaupo naman ito bigla sa kama ng malaman ang presensiya niya.

"Angelo!"gulat na sabi nito. His eyes grew darker while staring at her exposed legs. And yes, she has the body. Nang makita nito ang mga mata niya na nakatigin sa hindi pa din nakaayos na bestida nito na hanggang ibaba lamang ng tiyan ang natatakpan ay hindi ito magkandaugaga sa paghila ng damit niya pababa.

"Angelo..."mahina pero alanganing tawag nito sa pangalan niya matapos ayusin ang dilaw na sun dress nito. And that's when he realized that he's still staring at her body through her clothes. Agad na iniwas niya ang paningin sa katawan nito at binaling na lang sa namumula nitong mukha.

"Next time I'll see you like that, be prepared."he threatened in a husky and serious voice. And he mean it.

Dumiretso siya sa banyo sa loob ng kwartong iyon to calmed his heated body.

Damn that girl!

ATM 2:A True Madness (FBS#1)Where stories live. Discover now