ATM 2:A True Madness (FBS#1)

60.1

We're so close to ending. Last chapter then Epilogue na lang.

Ang mga sumunod na araw ay tila hangin na hindi ko naramdaman. Para akong nakalutang na hindi ko maintindihan.

Anim na araw. Anim na araw na ang nakalipas matapos ang kaarawan ni Angelico. At wala akong naramdaman kundi pagkalito. Palaging may tanong na tila hindi nauubos.

"You're overthinking again." Si Yuan na umiinom ng lemonade sa aking tabi. Nakatingin siya kay Ico na naglalaro sa swimming pool. Dalawang araw matapos ang birthday ng anak ko ay bumalik na kami sa Maynila, sa unang hotel na tinuluyan namin pag-uwi dito sa Pilipinas.

"I'm reading." I didn't spare Yuan a glance beside me para ipakita sa kanya na nagbabasa talaga ako at hindi nago-overthink gaya ng sinasabi niya.

"I believe reading a page of a romance novel won't take almost an hour." Tikhim niya. Nanlaki ang aking mga mata. Ugh! Nakalimutan kong maglipat ng page para maging makatotohanan.

"Well, I can't understand the words." I shrugged, hiding my embarass self.

"Because you're overthinking." Dugtong niya. Umingos na lamang ako roon, unable to defend my stupidness anymore.

"Not all the time, you need to think of the answers to your questions, Louise. It might be just in front of you." He said. I rolled my eyes at that. What's the matter with this guy?

Hindi ko pinansin iyon dahil nakakairita. Lumipas pa ang mga araw, wala akong ibang naramdaman. Aside from the hallow feeling in my heart. Black hole. Naihatid ko na din sila Becca kahapon sa airport dahil dalawang linggo na lamang ay magsisimula na ulit ang trabaho nila. At nakapamasyal kami sa maraming lugar kalapit ang Batangas. And I still remember how Angelo shoulder all our expenses from that vacation.

"Ahm, Angelo, these are my friends and co-employees from America." Awkward na pakilala ko sa kanila, umaga matapos ang birthday ni Ico. Dito na kasi kami nag-stay for the night sa hotel na pinagganapan. And Angelo is here, as what Yuan told me, because he's clearing all the bills in the party. Tinanggihan iyon ni Yuan pero wala ring nagawa sa huli. Angelo reasoned out that he is the father kaya siya ang dapat gumastos.

Simpleng tango ang iginawad ni Angelo saka pinasadahan ang mga kasama ko. At talagang nagtagal ang titig niya kila Aaron at sa iba pang mga lalaki sa hindi ko malamang dahilan. And he's not smiling one bit. Para niyang tinatakot ang mga ito.

"We're planning to go out for a tour. Hope you don't mind if we'll bring Louise and Angelico with us." May himig pang-aasar na pagkasabi ni Maria. Pinanlakihan ko siya ng mga mata. As if he cares! Ano naman kung sumama ako?

Lumipat ang mga mata ni Angelo sa akin so I stopped throwing daggers at Maria's direction. "Don't mind her, Angelo." Hindi makatinging sabi ko.

"Hm. I don't have a choice either." Sabi niya kay Maria at kay Becca na tulala. "She's hard-headed and she wouldn't listen to me." He chuckled tapos ay sinulyapan ako sa gilid. Anong pinapalabas niya?

Tumaas ang kilay ko. "Well, I don't need your opinion." I said. Napasinghap sila Becca sa katarayan ko samantalang napasipol naman ang mga lalaki.

"That's harsh." Pabulong na komento ni Becca na mukhang ngayon lang nakahuma sa pagkakatulala niya kay Angelo. Hmp! Sumbong kita diyan sa asawa mo, e!

"Tss." Anii Angelo kaya napatingin akong muli sa gawi niya. "I need to secure your safety. You wouldn't mind if you'll use my company's van, right?"

"She wouldn't!" Excited na sabi ni Becca. "And if you want, you can even go with us! That would be fun!" She exclaimed then laugh afterwards.

Nanliit ang mga mata ko sa direksiyon niya. Is she hitting on Angelo? Tawagan ko kaya si Marvin para masundo niya na dito ang kerengkeng niyang asawa?