ATM 2:A True Madness (FBS#1)

29

Nagising ako sa napakatinding sikat ng araw mula sa bintanang hindi nasasarhan ng kurtina.

Pumihit ako sa kama just to felt how sore my body is. Then it strucked me. Yung mga nangyari kagabi...

Naramdaman ko ang paggalaw ni Angelo sa aking tabi kaya agad akong humiga patagilid, patalikod sa kanya, and instantly pulled the blanket on my body as I felt how exposed I am.

Nakiramdam ako kung gising na ba siya, but no sign. Nanatili ako sa ganoong posisyon habang tuloy tuloy ang pag-agos ng masaganang luha sa aking mga mata.

He forced me. He did forced me. He's drunk and I'm hurt.

Pinigilan ko ang sarili ko sa paghikbi ng maramdaman ko ang pagtayo ni Angelo sa kama. Tinakpan ko ang aking bibig gamit ang aking palad at pumikit.

Ayaw ko ng lumala pa ang sitwasyon sa pagitan namin pero hindi ko mapigilan ang nararamdaman kong galit. Galit sa ginawa niya.

Gusto ko siyang saktan. Gusto kong iparamdam sa kanya kung gaano niya ako sinasaktan ngayon.

Nanginig ang aking katawan ng maramdaman kong lumapat ang maiinit niyang palad sa aking balikat. Bahagya akong umiwas dahil naalala ko yung mga nangyari kagabi.

"Sam..."tawag niya sa pangalan ko. Hindi ko alam pero grabe na lang ang panginginig ko ng hawakan niya ako. I felt... scared. Will he do it again?

Narinig ko ang buntong-hininga niya at pagkatapos noon ay ang pagbukas at pagsara ng pintuan ng banyo.

Nanatili ako sa ganoong posisyon habang tahimik na umiiyak at hindi ko namalayang nakatulog muli ako. Siguro ay dahil sa sobrang pagod na nararamdaman ko at sa matinding pananakit ng buo kong katawan. Every part of me were screaming pain. Especially my f*cking heart.

I just hope it stop beating for him... I would love that even if it means I stop breathing. Ayaw pang sumuko ng puso ko... pero pagod na pagod na ako.

Nagising ako sa sunod-sunod na pagtunog ng doorbell. Kinusot ko ang aking mga mata at tumingin sa orasan. It says 2 in the afternoon.

Hindi ko na pinansin na mayroon na akong damit at dahan-dahang umalis sa magulong kama. Napatulala na lamang ako sa pagkakatitig doon.

Kung hindi pa muling tumunog ng paulit-ulit ang doorbell ay malulunod na muli ako sa madilim na alala.

Hindi ko magawang maglakad ng mabilis lalo na pagbaba sa hagdanan upang mapagbuksan kaagad si Jake. Paano ko nalaman?-

"Samantha!"muli niyang sigaw."Open this godd*amn door or I'll break this!"banta pa niya.

Gusto kong sumigaw pabalik sa kanya at sabihing maghintay siya pero namamaos ako.

Ilang sigaw at mura pa ang narinig ko mula sa kanya bago ko nagawang buksan ang pinto.

Nanlaki ang mga mata ko ng hindi lamang si Jakey ang nakita ko. Nandoon din sina Aiden, Cliff, Matthew and Dominic.

"Are you okay?"Jake cupped my face. He looks so concern. Nakita ko namang nag-iwas ng tingin sina Aiden at Cliff.

"Your eyes are puffy."napatingin ako kay Jake na titig na titig sa mukha ko."Did you cry?"

Umiling ako at ngumiti ng tipid. Kumunot naman ang noo niya.

"You're hot."narinig ko ang paghalakhak ni Dominic.

"Sh*t!"si Cliff."Don't tell me you'll start-"

"No!"at umangat ang kamay ni Jakey sa aking noo mula sa aking pisngi at pababa sa aking leeg."Literally hot!"he glared at the four boys behind him.

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya at pinakiramdaman ang aking sarili. Yeah. Mabigat nga ang pakiramdam ko at medyo masakit ang ulo ko.