ATM 2:A True Madness (FBS#1)

49

Hindi ko po alam kung ilang chap ang aabutin nito, pero hindi ko na din po masyadong pahahabain ito para makapag-focus ako sa next stories ko esp s upcoming series na sinisimulan ko na. Always support me, guys ;)

"MOM, wake up! Mom! Mom!"

Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata at tumambad sa akin ang gwapong mukha ng aking anak.

So, sinasabi mo din na gwapo ang ama?

Tss. Speaking of Angelo...

"Where's your Dad?"

Ngumiti bigla ng nakakaloko ang anak ko na hindi pa din umaalis sa pagkakaupo sa tiyan ko.

"Uuy, si Mommy! Crush mo na din ba si Daddy ko?"he teased and I can't help but laugh. This lil' guy can really made my day!

And, wtf? Crush? Seriously?

"Get off me now, handsome."I chuckled. Umalis naman siya sa pagkakadagan sa akin after he kissed me on my cheek and after he said his good morning to me. I greeted him back as I reach for my pony tail in the bedside table.

"Nag-went na po sa work si Dad. I love you daw po sabi niya..."napatigil ako sa pagtatali ng aking buhok and I looked at my son."...sa akin."and then he burst into laughters.

I glared at him and tried to reach for him but he quickly got off the bed then ran away.

"Try to chase me if you can, Mom!"mabilis siyang tumakbo palabas ng kwarto at hinabol ko naman siya.

"Ay, naku itong mga batang ire!"sigaw ni Yaya Rose na nasa sala dala ang laundry basket. Tumakbo sa dereksiyon niya si Angelico while I'm chasing him and we circled Yaya Rose na mukhang nahihilo na sa amin.

Sabay kaming naligo ni Ico at kumain ng almusal.

"Mom, hindi po pupunta si Tito Pogi?"napataas ang kilay ko sa tanong ng anak ko habang kumakain kami.

"Whose Tito Pogi?"I asked, eventhough I already have a hint.

"Tito Yuan-Pogi."

Napahalakhak ako.

"At bakit ganyan ang tawag mo sa kanya?"

"Kasi po ayaw niyang tinatawag ko siyang pogi. But, he's really pogi lalo na pag naiinis! So, I'm always calling him Tito Pogi para mas lalo siyang pogi!"he brilliantly explained. Lalo naman akong napatawa.

Pagkatapos naming kumain ay tinawagan nami si Angelo, as Angelico wished.

"Dad, can't you come with us in the park later in lunch? Please po. Sabi Mommy pupunta kami doon mamaya... Really?... yes!... okay, bye dad... I'll give the phone to Mommy... I love you po..."

Ibinigay sa akin pabalik ni Ico ang telepono.

"Hello?"I hesitantly said over the phone.

"Is it okay with you if I'll join you and my son later?"he gently asked.

"I'm sure that will make Angelico happier if you can make it."

"I'm asking if it's okay with you, Samantha..."he breathed.

"Okay lang naman..."napanguso ako ng mapatingin ako sa anak ko na may nakakalokong ngiti. This boy loves teasing me, huh?

"You sure?"paniniguro ni Angelo.

I sighed."Yeah."tamad na sabi ko.

"Okay. I need to hang-up. I have a client meeting. Just text me the time and place and I'll go there."

"Mommy, ba't parang hindi ka kinikilig kapag kausap mo si Dad?"tanong sa akin ni Ico habang binibihisan ko siya dahil ilang minuto lang ay malapit ng mag-lunch. At lunch time kami pupunta sa park.