58.1

3.2K 63 9
                                    

Sa wakas nakapag-ud na ako, haha. I know, naiinis na kayo :P
Anyway, updated dn ang That Cold Boy.

"Mom, what about my school?" Biglang tanong ni Angelico habang sinusuklayan ko siya isang gabing naghahanda na kami sa pagtulog. In less than two weeks ay flight na namin patungong Pilipinas. Exactly one day before Angelico's birthday is our arrival. Nakapagpa-book na ako ng flight at nakapagpaalam na rin ako sa school ni Angelico. At, napagplanuhan ko na itong mabuti...

"Baby, will it be okay with you if you'll transfer school?" Tanong ko. Of course, hindi lang naman opinyon ko ang dapat na i-consider dito. But I know once he'll know about this, he'll be very happy. And that's my goal. I want my son happy. Totally happy.

Kumunot ang noo niya. At gaya ng palagi kong sinasabi, he looks like his father especially when he's like that. "Why, mom? Do we need to move to another place?" Nalilitong tanong niya.

"Uh, it's just... I want a new environment." I answered without analyzing my answer thoroughly. Well, I don't have time. My son needs the answer quickly and I had to wrap my present for him with a white lie. For now. Malalaman niya rin naman sa birthday niya, e. And that's very soon.

He shrugged. "Anywhere you want, Mom, as long as I'll be with you so I can take care of you."

Napangiti ako sa anak ko. "You're so sweet, my baby boy." I pinched his cheek lightly then hug him. Can we just stay like this forever? Oh, please, Lord.

"Sammy..." Malulungkot ang mukha ng aking mga kasamahan. Lalo na si Becca na mukhang maiiyak pa. Nandito pa kami sa aming opisina at kanina nga ay na-approve na ng CEO ang pag-transfer ko.

"Tss. Guys, we can always communicate you know. So, please! Don't be sad!" Kasi nalulungkot din ako 'pag ganyan kayo...

"Oh my Gosh! Can't you just stay here in US? I mean, why this company was transfering you to another base?" Mukha ng maiiyak si Becca. At kahit naman maloko ang isang 'to ay siya rin naman ang pinakamalambing sa kanilang lahat.

Nanlaki ang mata ko ng itapon sa akin ni Becca ang sarili niya and the next thing I knew? We were all hugging and crying. Nasa gitna nila akong lahat. Gusto ko man silang yakapin isa-isa ay mukhang mas gusto nila ang group hug.

"What base will you be in?" Tanong ni Maria ng magkalas na kami sa yakap. And she's sniffing! God! Can't they stop crying? Ayaw kong umiyak dito!

"Asia." Sagot ko. Bawat kontinente kasi ay may branch na ang business org ng mga Ross. Ganon kalaki ang kanilang business.

"The main base?" Tanong niya pa. Tumango naman ako. "What country is the main base again? Is it Philippines?"

I don't know. Pero ng marinig ko ang Pilipinas ay napangiti ako. "Yeah. Philippines."

Becca pouted. "I want to visit Philippines even before. How I wish this company will promote then transfer me to the main base, too." She faked crying that made us all laugh.

"Hey, guys!" Andrei caught our attention. Pinalakpak niya pa ang kanyang mga kamay and his eyes were even glinting. "I have an idea! How about..."

Lahat kami ay nag-abang sa sasabihin niya. And my heart skip a beat at what he suggests next.

"This coming one month vacation, how 'bout let's just spent it in another country?" He has this mischevous smile on his face.

Nagkatingin silang lahat at parang nagkaintindihan. Sabay-sabay silang tumingin sa akin at...

"PHILIPPINES!"

"Oh my Gosh! I'm so excited to wear my new bikini!" Maria.

"Me, too! I bought mine at Tiffany's!" Becca.

ATM 2:A True Madness (FBS#1)Where stories live. Discover now