ATM 2:A True Madness (FBS#1)

52.2

Ang lakas-lakas ng pintig ng puso ko matapos ang komprontasyong naganap sa amin ni Angelo. Ramdam ko ang panginginig ng mga tuhod ko habang naglalakad ng mabilis pabalik sa kwarto. Mahina kong minumura ang sarili ko dahil sa kakaiba ngunit alam kong alam na alam kong pakiramdam sa aking dibdib.

Kaya kinabukasan, laking pasasalamat ko ng hindi ko na matagpuan si Angelo sa buong kabahayan. Good... Dahil hindi ko alam kung paano siya haharapin. God! This is madness! I can feel a hollow in my heart but I don't know kung para saan...

Agad kong hinanap ang cellphone ko. And, there. I found a text from Yuan and Angelo.

Hindi naman siguro mahalaga kung kaninong text ang una kong bubuksan but it really bothers me when I found myself tapping my phone to read Angelo's text message first.

From: Angelo

Please, call me when Angelico woke up. He can throw tantrums when he woke up in a wrong side of bed and he didn't found me. I'll talk to him. Good morning, by the way. Hindi na ako nakapagpaalam sa inyo dahil ang sarap ng tulog niyo.

Parang magic lang, the hollow space in my heart was instantly filled after I've read his message. Dammit! At hindi ko alam, pero nitong nagdaang buwan ay palagi kong gustong magmura ng malutong!

Tiningnan ko kung anong oras niya ni-sent ang mensaheng 'yon. 3:30! That early?! Umalis siya ng ganoong oras?! God!

Sunod ko namang binasa ang text ni Yuan bago ko pa malimutan dahil sa mga lecheng nararamdaman ko. Ang aga-aga pa, Samantha Louise!

From: Yuan Ross

Good morning, Louise. Sorry, hindi na ako nakatawag kagabi. Pupunta ako later sa unit mo. I need to talk to you. Nandiyan pa ba si Angelo?

Wala pang isang oras ng ma-sent 'to ni Yuan. I'm not fond of texting kaya naman tinawagan ko na lamang siya pagkatapos kong mag-ayos ng sarili. Pumunta na rin ako sa kusina para ipagluto si Yuan at Ico ng simpleng breakfast.

"Louise." He greeted on the other line using his husky voice."I'm sorry nakatulog ulit ako."he gently said.

"No, I'm sorry. Did I disturb your sleep?"sabi ko.

Wala pa alas sais. Ang akala ko kasi ay gising na siya dahil nag-text na siya kanina.

" It's okay. By the way, maliligo lang ako at pupunta na ako diyan."aniya.

"Okay. I'm preparing our breakfast. Hindi pa gising si Ico."

"How 'bout Angelo? 'Di pa gising?" Just by hearing his name, makes me shivered!"Louise? You still there?"siguro ay matagal akong natahimik.

I pout."Yeah."sagot ko."And... Pumunta na ng Canada si Angelo kaninang madaling araw."hindi ko alam, pero nahirapan akong sabihin iyon.

Natahimik siya ng ilang segundo."Good for me..."he chuckled."But, oh darling. You sound so upset!"

Nagulat ako sa sinabi niya. Am I? Am I upset? No!

"Of course not. And besides, tatlong araw lang naman siya doon." Hindi ko alam kung bakit sinabi ko pa 'yon. Shit talaga!

I heard him laugh. Tss. Aasarin na naman ako nito!

"Don't worry, I saw his post on instagram. He looks madly, and deeply inlove with you kaya hindi iyon titingin sa ibang babae doon."

Huh?

"What post? And, what are you saying?" Umaandar na naman ang ka-cornyhan nito, I'm sure!

Lalo siya tumawa. Ang sarap niyang babaan ng telepono pero gusto kong marinig ang sasabihin niya! Oh my gosh! I am really effing sick!