ATM 2:A True Madness (FBS#1)

35

Here's the update...

"The waiting for the annual summer catwalk of Monique Line will be finally over tomorrow. And base on my research, the star model for this year was from America. Who's this mysterious girl? Everyone's excited for Monique Martin to reveal it."

Binasa ni Yuan ang subtitle sa ibaba ng headline sa news sa TV. And yes, tomorrow will be the big day.

But for some unknown reason, I'm not excited but nervous.

"I'm sure you'll be the most famous model after this."sobrang excited ni Yuan.

"Just for a year, I'm sure. When the annual summer held again next year, this will be all back to normal."kibit balikat ko. Totoo naman ang sinasabi ko.

"That's okay. You'll be filthy rich before that happens. After tomorrow, I'm sure dadagsain ang office ko."he chuckled.

Dito natulog si Yuan sa aking suite or, did he really slept? He's so d*mn excited!

"Wake up, gorgeous!"tapik niya sa aking pisngi. Pero hindi talaga ako nagising sa pagtapik niya, kundi sa tili niya.

"Argh, Yuan! It's still early."angal ko kahit hindi ko naman alam kung anong oras na.

"We still have three hours to spend on driving. Malayo ang venue and you need to be there early for the final rehearsal and make up."hinihila niya na ang braso ko patayo ng kama pero mukhang mas malakas ang pwersa ng antok na humihila sa akin pabalik.

So, in the end, dumagdag pa ako sa mga maleta at bagaheng dadalhin namin na binuhat ni Yuan papuntang sasakyan.

Literal na binuhat niya ako pasakay sa aking van dahil talagang hindi ko pa kayang gumising. I was sleepless last night because I was having a cold feet to the catwalk which is very unusual to me.

Natulog lang ako buong biyahe at mabuti na lamang ay mayroon akong VIP treatment na nakuha mula sa mga organizer nitong catwalk since I am their star model tonight.

"Ahm, Miss Louise, you can use one of the suite of this hotel to get yourself ready."Mrs. Johnson offered, at tiningnan pang muli ang aking ayos at saka napangiti. Mukhang nandito na ang lahat and their attention was all on me. Si Mrs. Johnson lang ang kilala ko sa kanila and oh, si Charlene na nahuli ko pang nakatingin sa akin pero agad ding nag-iwas. Napansin ko din na nandito na ang mga male models. I must say, ang gwapo at ang macho nila.

Hindi ko pinansin ang bulung-bulungan ng ibang models dahil sobrang inaantok pa ako. Si Yuan naman ay busy sa kakahingi ng paumanhin sa pagkakahuli namin.

Iiwan na sana namin sila upang makapag-ayos muna ako ng biglang may isinigaw na pangalan ang isa sa mga organizer.

"Miss Monique!"gulat na gulat ang tinig."What're you doing here?"tanong nito sa super duper heavy accent. Karamihan ng mga tao rito na nakakasalamuha namin ay, good thing, marunong mag-english. But, halos hindi ko din sila maintindihan minsan sa sobrang kapal ng kanilang accent.

"I'm here to check my models. Is there a problem with that?"boses ng isang babae. Boses pa lang ay napaka-sopistikada na. But, I don't care. My sleepless thoughts is still drowning me.

"Let's go, Yu."naiiritang hinila ko ang laylayan ng shirt ni Yuan na parang natulos sa kanyang kinatatayuan in God knows what reason.

"Nothing, Miss Monique. We just didn't expect you to come here this early."magalang na sagot nung organizer sa hindi ko kilalang babae.

"I want to see the models."anang babae."And of course, our star model."

Literal na narinig ko ang malakas na paglunok ni Yuan sa aking tabi.