ពេទ្យតូចម្ចាស់បេះដូង

ភាគទី 4_ ផ្ដាច់ពាក្យ

ពេលដែលពូកគាត់និយាយគ្នាចប់សព្វគ្រប់ការសម្រេចទៅតាមនៅថានឹងយកថេយ៉ុងមកមើលថែជុងហ្គុកសង្ឃឹមថាគេនឹងមិនប្រកែកនោះទេ

< ចឹងយើងសម្រេចតាមនឹងទៅចុះ >លោកចន

< មែនហើយចាំយើងនិយាយជាមួយកូនថេយ៍ចុះគេប្រាកដជាព្រម >លោកគីម

< ចឹងពូកខ្ញុំលាទៅវិញសិនហើយអ្នកបងចន >អ្នកស្រីគីម

< ចា៎អ្នកអូនអរគុណណាស់ដែលមកសួរសុខទុកកូនជុង >លោកស្រីចន

< ចា៎ខ្ញុំលាសិនហើយ >អ្នកស្រីគីមថាហើយពូកទាំងពីរអ្នកក៏ចេញទៅបាត់ទៅ

< ជុងភ្ញាក់ហើយមែនទេកូនឃ្លានដែលទេម៉ាក់ត្រៀមអាហាររួចហើយ >លោកស្រីចនពេលឃើញជុងហ្គុកភ្ញាក់បែបនេះគាត់ក៏សួរទៅនាយ

< អត់នោះទេម៉ាក់ខ្ញុំមិនឃ្លាទេ >ជុងហ្គុកគេមើលទៅស្រងូតស្រងាត់ណាស់ព្រោះគេចាំមើលតែផ្លូវអេណាទេតាំងពីគេជួបគ្រោះថ្នាក់មកមិនដែលឃើញនាងមកមើលនាយម្តងណាទេឬមួយនាងអស់ចិត្តស្រលាញ់គេហើយមែនទេព្រោះពេលនេះនាយមិនមែនដូចពីមុនទេនាយក្លាយជាមនុស្សពិការហើយ

< ចឹងកូនសម្រាកទៀតចុះម៉ាក់មិនរំខានទេ >លោកស្រីចន

< ម៉ាក់ចុះអេណាមានមកមើលខ្ញុំទេតាំងពីខ្ញុំជួបគ្រោះថ្នាក់មកមិនដែលឃើញអេណាឬលោកពូអ្នកមីងមកទេ >ជុងហ្គុក

< ប្រហែលពូកគាត់រវល់ទេដឹងកូនថ្ងៃនេះគាត់អាចនឹងមកក៏ថាបាន >លោកស្រីន

< បាទម៉ាក់ >ជុងហ្គុក

___________

ភូមិគ្រឹះចន

បន្តិចក្រោយមកក៏មានឡានសេរីទំនើបមួយគ្រឿងមកចតនៅមុខភូមិគ្រឹះចនឡាននោះគ្មានជាអ្នកណាក្រៅពីឡានត្រកូលចននឹងឯងពួកគាត់បានត្រឡប់មកពីមន្ទីរពេទ្យវិញព្រោះទុកពេលឱ្យជុងហ្គុកសម្រាក់ឲ្យបានច្រើនព្រោះថ្ងៃស្អែកនេះគេត្រូវចេញពីមន្ទីរពេទ្យហើយ

< លោកស្រីលោកប្រុសអអញ្ជើញមកវិញមែនចុះអ្នកប្រុសជុងហ្គុងនោះលោកស្រី>ម៉ែដោះ