« លោកប៉ា យ៉ុនហ្គី លីអាន » ជុងហ្គុក
« ជុងហ្គុក/ជុងហ្គុក/ចៅហ្វាយ » ពួកគាត់ទាំងបីនាក់ហៅឈ្មោះនាយរាងក្រាស់ទាំងភ្ញាក់ផ្អើលនេះកូនរបស់គាត់ពិតជានៅរស់ដូចអ្វីដែលគាត់គិតមែនលោកចនសប្បាយចិត្តណាស់ដែលកូនរបស់គាត់មិនបានកើតអីធ្ងន់ធ្ងរដល់អាយុជីវិត
« មិចក៏អ្នកទាំងបីមកទីនេះបាន » ជុងហ្គុក
« រឿងវាវេងឆ្ងាយណាស់ចាំប៉ានិយាយប្រាប់ឯងតាមក្រោយចុះតែថាហេតុអីក៏កូនមិនព្រមត្រឡប់ទៅវិញចឹង » លោកចន
« មិនមែនកូនមិនចង់ទៅវិញទេតែវាពិបាកណាស់ក្នុងការរកផ្លូវត្រឡប់ទៅវិញហើយមួយវិញថេយ៉ុងគេនៅមិនទាន់ជាស្រួលបួលទើបកូនសម្រេចចិត្តនៅទីនេះបន្តទៀតទៅ » ជុងហ្គុកមិនមែនគេមិនរកផ្លូវត្រឡប់ទៅវិញទេតែនាយតែងតែព្យាយាមរកមធ្យោបាយដើម្បីបានត្រឡប់ទៅវិញណាស់តែវានៅតែមិនអាចទើបនាយបណ្ដោយតាមហ្នឹងសិនណាមួយថេយ៉ុងនៅមិនទាន់ជាស្រួលបួលទៀតទើបនាយនៅបន្តបែបនេះ
« មើលទៅភូមិនៅទីនេះក៏ធំណាស់ដែលតែហតុអីក៏ពិបាកក្នុងការប្រើប្រាស់ទូរសព្ទយ៉ាងនេះ » យ៉ុនហ្គី
« នៅទីនេះវាមិនពិបាកអីណាស់ណាគ្រាន់តែវាមានសេវ៉ាតិចជាងនៅលើភ្នំ » ពូមេភូមិ
« ចឹងទេឬ » លីអាន
« មែនហើយទាំងអស់គ្នាកុំបារម្ភអី4ថ្ងៃទៀតយើងនិងបានទៅសេអ៊ូលវិញហើយព្រោះក្មួយរបស់ពូមេភូមិនិងទៅលេងបងប្រុសរបស់នាងនៅ4ថ្ងៃទៀត » ជុងហ្គុកគេទើបតែនឹកឃើញថាត្រូវទៅទីក្រុងជាមួយជេននីចឹងក៏ប្រញាប់និយាយប្រាប់លោកប៉ាខ្លួននិងយ៉ុនហ្គី
« បែបនេះល្អហើយប៉ាបារម្ភពីម៉ាក់របស់កូនដែលនៅផ្ទះជាមួយនិងក្មួយជីមីនមិនដឹងថាពេលនេះពួកគេមានសុវត្ថិភាពឬអត់ទេប៉ាបារម្ភខ្លាំងណាស់។ព្រោះនៅពេលដែលបានមកដល់ទីនេះ។លីអានបានបាញ់សម្លាប់លោកចាងដូច្នេះហើយបានប៉ាបារម្ភថា ចាង សូហ៊ូគេនិងសងសឹកពួកយើងវិញជាមិនខាន » លោកចន
« លោកពូកបារម្ភអីអ្នកមីងគឺជាមនុស្សល្អព្រះតាមថែរក្សាគាត់ជាមិនខាន » យ៉ុនហ្គី
YOU ARE READING
ពេទ្យតូចម្ចាស់បេះដូង
Fantasyឯងមិនហត់ទេហ្អេដែលត្រូវមកមើលថែមនុស្សពិការដូចជាយើង មិនហត់ទេព្រោះវាជាតួនាទីរបស់ខ្ញុំដែលត្រូវមើលថែអ្នកជំងឺ😊😊
