ថ្ងៃបន្ទាប់ជុងហ្គុកនឹងថេយ៉ុងបាននាំគ្នាទៅក្រុមហ៊ុនដោយមានលីអានជាអ្នកបើកឡានឲ្យពួកគេហើយថ្ងៃនេះផងដែរថេយ៉ុងបានសជុងហ្គកចេញទៅក្រៅព្រោះគេមានណាត់ជាមួយនឹងជីមីនពេលធ្វើការងាររួចអស់គេក៏សូមជុងហ្គុកចេញទៅ
« លោកខ្ញុំអាចទៅបានហើយនៅ »ថេយ៉ុង
« ឯងប្រញាប់ទៅណាទៅនេះយើងមិនទាន់ញាំុំបាយទេ »ជុងហ្គុក
« ក៏ម៉ែដោះយកមកឲ្យហើយតើម៉េចក៏លោកមិនញ៉ាំទៅនៅចាំអីទៀត »ថេយ៉ុង
«គឺឯងត្រូវញាំុំជាមួយយើងនឹងហើយ »ជុងហ្គុក នាយឥឡូវគឺដូចកូនក្មេងអញ្ចឹងធ្វើអ្វីមួយទាល់តែមានថេយ៉ុងនៅជិតទើបគេអាចស្រួលចិត្តខ្លះដូចជាពេលនឹងនៅរំអុកឪ្យថេយ៉ុងនៅញាំុំបាយជាមួយសិនទើបឪ្យចេញទៅ
« ហ៊ឺយក៏បានមកខ្ញុំរៀបចំឪ្យ »ថេយ៉ុង នាយនេះយ៉ាប់ជាងក្មេងទៅទៀតរាល់ថ្ងៃនេះគេដូចជាម្តាយដែលកំពុងតែមើលកូនយ៉ាងចឹងពេលគេងក៏ត្រូវតែមានគេទើបនាយគេងលក់ពេលញាំុំបាយទាល់តែគេនៅអង្គុយញាំុំជាមួយទើបញាំុំចូលដូចជាពេលនេះចឹងមិនដឹងជាជីមីនចាំយូរយ៉ាងណាទេបើនាយម្នាក់នេះរករឿងច្រើនចឹងនោះ
__________
ហាងកាហ្វេ
« នាងថេយ៍ហេតុអីក៏យូរយ៉ាងនេះ »ជីមីនដែលកំពុងអង្គុយចាំថេយ៍តាំងពីរម៉ោង11:30ឥឡូវម៉ោង12:56ទៅហើយនៅមិនទាន់ឃើញមកទៀតយូរទៅកាន់តែយូរទៅលូវនេះក៏ម៉ោង1ហើយនៅតែមិនឃើញថេយ៉ុងមកទៀតដោយចាំយូរពេកជីមីនក៏ខលទៅរកគេម្តងទៀតទៅ
*នៅតាមផ្លូវ
រឺង..រឺង..រឺង..
សំឡេងទូរសព្ទរ៉ូរបស់ថេយ៉ុងបន្លឺឡើងគេក៏ប្រញាប់យកមកមើលទើបដឹងថាលេខដែលខលមកនោះគឺជាលេខរបស់ជីមីននេះប្រហែលជាគេចាំយូហើយមើលទៅ
( អាឡូ ជីមីន )ថេយ៉ុង
( អាឡូ ថេយ៍នេះឯងចេញមកហើយឬនៅយើងចាំឯងយូរហើយណា )ជីមីន
( ជីមីនគឺយើងសុំទោលណាដែលឪ្យឯងចាំយូរពេលនេះយើងនៅតាមផ្លូវយើងទៅដល់លូវហើយណា )ថេយ៉ុង
( មិនអីទេគឺនៅហាងដដែលណាប៉ុណ្ណឹងហើយអញ្ចឹង )ជីមីន
( អូខេយើងទៅដល់លូវហើយបាយ )ថេយ៉ុង ប្រព័ន្ធទូរសព្ទក៏បានផ្ដាច់ ថេយ៉ុងក៏បាមកដល់ហាងកាហ្វេដែលពួកគេតែងតែមកជាប្រចាំគេចតឡានរួចរាល់ក៏បានដើរចូលទៅក្នុងហាងតែដើរដោយមិនប្រយ័ត្នក៏បានទៅបុកនឹងគ្នាមនុស្សម្នាក់
CZYTASZ
ពេទ្យតូចម្ចាស់បេះដូង
Fantasyឯងមិនហត់ទេហ្អេដែលត្រូវមកមើលថែមនុស្សពិការដូចជាយើង មិនហត់ទេព្រោះវាជាតួនាទីរបស់ខ្ញុំដែលត្រូវមើលថែអ្នកជំងឺ😊😊
