Rano Nialla nie było już w domu. Zostawił po sobie zapach na pościeli, śniadanie na szafce nocnej i karteczkę z napisem " Miłego dnia promyczku, mam nadzieje, że powiesz Harremu xxx ". Westchnęłan przeciągle bo na prawdę nie wiedziałam co zrobić. Wzięłam długi prysznic a potem zeszłam do kuchni zjeść śniadanie. Do 13:00, czyli powrotu Harrego miałam jeszcze trochę czasu. Zabrałam się za robienie obiadu. Postanowiłam, że postawię wszystko na jedną kartę. Jeśli Harry zobaczy malinke to mu powiem a jeśli nie to nie.
Siedzieliśmy z Loczkiem przy stole w ciszy. Obserwowałam każdy jego ruch. Wziął szklankę żeby się napić i w tym samym momencie widziałam jak jego wzrok schodzi na moją szyję. Wypuściłam głośno powietrze, widziałam jak jego oczy się mróżą co oznacza, że był zły. Zacisnął palce na szklance a ta pękła w jego dłoni na co podskoczyłam. Otrzepał rękę z kawałków szkła. Wstał z wściekłością i podszedł do mnie. Złapał za oparcie krzesła i odsunął mnie na nim do tyłu. Wziął już trochę delikatniej mój podbródek w dwa palce i obrócił moją głowę tak żeby lepiej widzieć moją szyję.
- Co to jest? - ton jego głosu był tak groźny i ostry, że bałam się na niego spojrzeć a co dopiero odpowiedzieć. - No tak, przecież to głupie pytanie. - zaśmiał się szyderczo. - To malinka. Kto ci ją zrobił? - cała odwaga mnie opuściła. Odwróciłam głowę w drugą stronę odsywając się trochę. Złapał mnie za nadgarstek i przyciągnął. - Pytałem o coś.
- Mój chłopak. - wyszeptałam cicho. Jego oczy wyrażały mnóstwo emocji.
- Kto to? Skąd go znasz?! - czułam jak krew powoli odpływa mi z dłoni.
- Harry to boli. - spojrzałam na dłoń a potem na niego.
- Kto to?! - warknął głośniej.
- To Niall. - z tymi słowami zacisnęłam powieki. Jego uścisk rozluźnił się. Staliśmy chwile w ciszy a ja bałam się otworzyć oczy. Po chwili usłyszałam jego oddalające się kroki i zamykające drzwi.
---
Witam w 42 rozdziale! Co wy na to? Zbliżamy się już do końca :)
Zostawiajcie opinie! xxx
