Rise of the Warriors

(22) No Matter What Happen

Ro's P.O.V

(For the first time, I used other character's point of view. In making their love story, I arranged them from 1 to 4, so here comes first. Wish you enjoy reading. Arigato Gozaimasu! :D)

2 days. It's been two days since we arrived here in the Training Ground. Pasensiya na kayo kung palagi akong nag-i-english. Mannerism kumbaga.

Kung ang tingin nyo sa akin ay maarte, isnabera, mayabang, mapagmataas, mapanghusga o whatever, then you're free to judge me. Sorry for being one. It just, I want everything to be perfect. I want everyone to be good as am I. It's my goal to end Guido's cruelty but I admit, I can't all by myself. Kaya ganun na lang ako kung makaasta coz I want all of us to be the toughest especially Raxelle. Maniwala man kayo o hindi, I believe that she's really strong or maybe she is the strongest among us. Kaya ganun ako sa kanya. I want to provoke her para mailabas niya ang lahat ng meron siya. Kaya please, bear with me.

Back to the story, dahil wala na kaming ginawa kundi ang tumunganga at magtitigan dun sa Boundary. Pinili ko na lang na lumabas at maglakad-lakad dito sa T.G. Kung maliligaw ako edi maligaw. Kaya ko ang sarili ko.

"Nice place." Nasabi ko na lang ng makita ko kung gaano kaganda ang lugar na to.

Tama nga si Ma'am, doble ng Enchanted ang laki nito. Kaya lang, parang kakaiba ang mga bagay na nandito. May hindi maganda akong nararamdaman. Medyo nakakalayo na ako nun ng makaramdam ako ng kakaiba sa paligid. Tumigil ako sa paglalakad at nagmasid sa paligid.

"Tsk."

Nagsimula na ulit akong maglakad at di paman ako nakakalayo nakarinig ako ng pagaspas ng ibon. Isang malakas na pagaspas.

"Eeeeeeek."

Sheeez. What's that? Hindi ibon yun.

"Eeeeeeek."

It's like bat or something. Tumingala ako at pinakiramdam ang paligid.

"Eeeeeeek."

Sheeez. It's creepy. Asar.

Naglakad lang ng naglakad hanggang sa....

"EEEEEEEK."
"OH MY GOD. SHEEZ. LEAVE ME. GO AWAY."

Darn. Tama nga ako. Paniki. Isang Golden Crown Flying Fox, the biggest bat in the world. Pagkakita niya sa akin agad niya akong inatake at dahil napaka laki niya natumba ako.

"I SAID LEAVE ME. LUMAYO KA SAKIN. ARGHHH. "

Tsk. Bakit ba kasi hindi pwedeng gumamit ng kapangyarihan dito. Edi sana kanina pa tumalsik ang lecheng paniki na to. Kanina pa niya ako sinusubukang kainin.

"LUMAYAS KA NGANG PANIKI KA. LAYAS. ALIS." Kanina ko pang iwinawagayway ang kahoy na nahawakan ko pero sobrang laki ng paniking ito kaya hindi siya natatakot. If I can only use my power.

"ALIS. GO AWAY. AAAH." Sh*t, nagka-scratch ako. Ang tulis ng mga kuko ng isang to.

I was about to used my power pero biglang nawala yung bat sa harap ko.

"Ayos ka lang?" Oh, he's here.
"I'm fine." Tumayo ako at pinagpag ang damit ko. "Darn that bat."
"Sigurado ka bang okay ka lang. May sugat ka oh." He was about to touch my scratch when I moved my arm away from him.
"Don't touch me."
"Gusto ko lang sanang tumulong."
"So you did. Tapos na. Kaya umalis kana. I don't need your help anyway. Kaya ko ang sarili ko." Tsaka ako naglakad palayo sa kanya.

Anong tingin niya sakin mahina para tulungan ako.? Haa. Kayang kaya ko ang paniki na yun kahit hindi niya ako tulungan. Wag niya akong igaya sa iba. Simula ng malaman ko na may gusto sa kin ang isang yun biglang uminit ang dugo ko sa kanya. Siguro dahil pakiramdam ko, he's taking advantage sa sitwasyon namin. Naaasar lang talaga ako. Basta.