Üçüncü Göz (SY)

75-Lobsang'ın akıbeti

Özet: Lobsang'ı yanında getiren Mert çocuğun ilginç yönlerini keşfeder. Kang Ho ve Yu-Mi ile tanışan Lobsang, karşısındakileri etkilemeye başarır. Mert'in görüleri yanlış çıkmaya devam eder. Lobsang Mert'e etrafında kötü bir ruh olduğunu söyler.

*** Yeni Bölüm ***

Lobsang bana sarıldığında, bir sürü görüntü zihnime hücum etti. Takip etmekte zorlanıyordum ve gördüklerim hiç hoşuma gitmemişti. Panikle onu ittim. Ayrıldıktan sonra bana soru sorar gibi baktı. Asıl soruyu sorması gereken bendim.

"Bu görüntüler de ne?"

"Yu-Mi'ye söylediğim gibi bunlar sana ait. Ne olduklarını sen bilebilirsin."

"Fakat bunları sen gösterdin bana."

"İsteyerek değil, sadece kontrol edemediğim bir şey yüzünden tetiklenmiş olmalı."

Çocuğun masum yüzüne bakınca hak vermeden edemedim.

"Bak Lobsang, şu an büyük bir sorun var ve onu halletmem lazım."

"Açık kalan geçidi mi kastediyorsun?"

"Zihnimi mi okudun?"

"Hayır Mert, sadece biliyorum."

Sözleri bana anlamsız geliyordu. Fakat belki benim bile bilmediğim güçleri ile bir şey yapabilirdi.

"Sence geçidi kapatmak mümkün mü?"

"Her şey mümkün eğer inanırsan."

Ben kendime inanmakta zorluk çekiyordum. "Peki, sen kapatabilir misin?"

"Elbette, hadi gidelim" diyerek elimi tuttu.

12 yaşında bir çocuğa göre çok olgun davranıyordu. Sanki o beni yönlendiriyormuş gibi hissetmeme rağmen, geçiş yapmak için beni bekliyordu.

Beraberce geçide yakın bir yere geçiş yaptık. Ajan Song'u bulmak için biraz bakındıktan sonra kendisini göremeyince, beni tanıyan başka bir ajanın yanına gittik.

"Ajan Song'un onayı olursa, geçidi kapatmayı bir kez daha deneyeceğiz" dedim.

Ajan Song'u arayıp onay alan ajan bize eşlik etti. Geçidin önünde duran silahlı askerleri geçip, geçidin tam karşısında durduk.

"Emin misin Lobsang?"

"Evet, şimdi bana biraz yer açın lütfen" diyen çocuğun isteği üzerine askerlere geri çekilmelerini söyledim. Hepimiz biraz geri çekildikten sonra, Lobsang geçide doğru ilerledi ve yarıya kadar geçide girdi. Sonra vücudu parlamaya başladı.

Hiç birimiz ona doğrudan bakamıyorduk. Sanki bedeni eriyormuşçasına yavaşça gözden kayboldu. Lobsang'a bakmak için geçide ilerlediğimde, geçidin artık orada olmadığını gördüm. Lobsang da ortadan kaybolmuştu.

Geçidi kapamak için kendisini feda ettiğini düşünüyordum. Fakat bunun olmamasını diliyordum. Beni uyarabilirdi. Eğer kendisini feda edeceğini bilseydim, kesinlikle izin vermezdim. Askerlere geçidin kapandığını söyledim. Kendileri de kontrol ettikten sonra, birkaç nöbetçi bırakıp kalanları tasfiye ettiler.

Ben Lobsang'ın geri döneceği beklentisiyle bir süre daha geçidin olduğu yerde bekledim. Ne kadar beklersem bekleyeyim geri gelmedi. Sonunda Ajan Song geçidin olduğu alana ulaşıp yanıma geldi.

"Geçidi kapatmayı başarmışsınız ama bu arada sivil bir zayiat olduğunu duydum."

"Lobsang adında 12 yaşında bir çocuk. Fakat çok özel bir çocuktu."