One Hundred Days (Completed)

Chapter 33: Sunday

Chapter 33: Sunday

Pagkatapos ng pangyayaring 'yun, nagkaroon na kami ng pagitan ni Lotty. Oo, mahirap. Kasi naging kaibigan ko na rin siya eh. Araw-araw na akong umiiwas. Umiiwas na makausap sila pareho, umiiwas ng tingin tuwing magkasama sila. Umiiwas masaktan. Although nakakausap ko naman sila pareho kapag tungkol sa school pero kapag hindi dahil don, tahimik lang ako.

Isang araw, naglalakad kami palabas ng school ni Rica.

"Sissy." sabi nito..

"Oh sissy?" sagot ko habang sumisipsip ng binili naming milk tea..

"Masaya ka ba sa ginagawa mo?"

"Saan? Dito? Oo naman! Favorite ko 'to eh!"

"Ano ba 'yan, pilosopo nito eh."

"Eh saan ba?"

"Sa pag-iwas mo, kina Lotty at Marion."

"Ah, 'yun ba."

"Oo 'yun nga. Masaya ka ba?"

"Siguro, ewan." sabay upo ko sa isang bench..

"Alam mo sissy, na-realize ko na.."

"Sa bawat pag-iwas ko, sa kanila, mas nararamdaman kong wala na talaga si Marion sa puso ko. Kasi alam ko, masaya na siya ngayon at hindi na ako guguluhin pa. Wala na yung nagsabing babalikan ako dahil nakahanap na siya ng para talaga sa kanya. Masaya ako, at masaya ako para sa kanila." patuloy ko sabay ngiti..

"Eh masaya ka naman pala na eh, eh bakit naiwas ka pa rin?"

"Kasi alam mo sissy, meron pa rin sa pagkatao ko na nasasaktan kapag nakikita ko siyang masaya. Kahit pinipigilan ko man, wala pa rin eh. Kahit masaya na ako sa tabi ni Johan, hindi ko pa ring maiwasang balikan ang dati. Kasi naman, bumalik pa siya."

"Sissy. Hindi ba parang unfair kay Johan 'yan?"

"Ang alin, sissy?"

"Yung ginagawa mo ngayon."

"Paano naman naging unfair 'yon? Eh hindi ko naman mahal si Marion. Si Johan lang nakatatak sa puso ko 'noh."

"Okay. Sige, sabi mo 'yan eh. Tara uwi na tayo."