Şiş-MAN (TAMAMLANDI)

Bölüm 67

Finalden önceki son bölüm olacaktı ancak tam yetmişinci bölümde final yapma kararı aldım... Sayılara karşı garip bir takıntım var! Neyse final'de iki part olacak ne yapaaar yetmiş yapar! 

Hadi keyifli okumalar!

***

Gözümü açmak istiyordum fakat gücümün olmadığının farkındaydım. Öyle bir duygu yoğunluğu içerisinde oluyorsunuz ki o an kendinizi kaybedip sadece onu düşünebiliyorsunuz.

'Uyanıyor. '

Sert erkek sesi bana güvende olduğumu hissettirdi bir anlığına. Temiz bir koku burnumu doldururken sağ gözümü açmıştım.

'Gitti mi? '

'İki saat oluyor. Zeynep? İyi misin abiciğim? '

Çınar'ın abisi baş ucumda durmuştu. Odaya göz gezdirdiğimde Sinan ve Sümeyye'nin de odada olduğunu görmüştüm.

'Sümeyye? '

'Canım, neden böyle oldu? '

'Bilmiyorum. Sanırım tansiyonum düştü. '

'Doktorda öyle dedi. Şu bitince evine gidebiliriz kardeşim. '

Çınar'ın abisi bunları söylerken sevdiğim adam geldi göz önüme aileden gelen bir sahiplenme vardı her ikisinde de. Çınar gibi o da sahipleniyordu beni. Aklıma geldiği anda gözlerim dolmuştu. Kapının açılması ile herkes oraya dönmüş doktorun elindeki dosyaya bakıyordu.

'Tansiyon düşmesi olduğu kesinleşti. Stresten falan olmalı. Şimdi bir vitamin birde sakinleştirici yazacağım. Toparlarsın bir kaç güne. '

Elindeki reçeteyi Sinan'a uzatıp odadan çıktı. Hemşire gelip serumu çıkardı ve bende gitmeye hazırdım artık. Aşağıya arabaya indik, bacaklarım hala zangır zangır titriyordu ve ben ne yapacağımı bilemiyordum. Nereye gidecektim hiç bir fikrim yoktu.

'Sinan sen benim araba ile git bende Çınar'ın arabası ile Zeynep'i götüreyim. Bu gece yalnız kalmasın. '

'Olur, olur. '

'Annem Zeynep'i bize götürmemi istemişti. Benimle gelmesi daha iyi olur. '

Arabanın açık kapısından gelen telefon sesi ile hızla içeriye uzanıp aldım. Tanımadığım bir numara arıyordu bu saatte. Şaşkınlıkla açtım.

'Efendim? '

'Güzelim..'

'Çı-Çınar..'

'İyi misin? Çıldırmak üzereyim! '

'İyiyim, sen iyi misin? Neden uyumadın hala? '

'Uykum yok, yanımda kara kızım yok çünkü. '

'Ya... '

'Tamam, tamam asma suratını. Ben iyiyim gidip geleceğim bak söz veriyorum sana. Sapasağlam geleceğim. Senin için. '

'Tamam sevgilim. Abin burada konuşmak ister misin? '

'Vaktim yok yanımda oturan amcadan aradım. Seni çok merak ettim diye. Dikkat et. Görüşürüz. '

'Görüşürüz. Allah'a emanet ol '

'Sende.. '

Telefonu kapatınca, sesinin verdiği o huzur ile kendimi Çınar'ın arabasına attım. O güzel parfümünün kokusu her yeri kaplamış gibiydi. Genizim yana yana uzunca çektim. Enes abi anlamıştır onlara gitmeyeceğimi tahminen. 

***

(20 Gün Sonra)

Günler kaplumbağa hızında geçiyordu sanki. Evde oturmak yerine ara sıra dükkana gidiyordum. Babası Çınar'ın yerine bakıyordu bende ona yardım ediyordum. Çınar her gün arıyor ve içimi rahatlatıyordu bir şekilde. Ben mutfağa doğru giderken babası telefonda konuşuyordu. Sipariş alıyor diye düşünürken adamcağız elindeki telefonu düşürdü bir anda.