Chapter 48

3.8K 111 10
                                    



Warning: Maiksi lang 'to. :p

__

Chapter 48

"I love you so much, Love."

Ang huling narinig ko kay Marvin bago tumunog nang malakas ang cellphone ko. Dadamputin ko na sana iyon nang bigla niya akong pinigilan, "Huwag na muna 'yan..."

I felt the heat came rushing back into my senses because of the huskiness of his voice, especially when I looked into his eyes. They're burning, and seems like there's a hidden monster behind them.

"This is our time..." aniya habang pinapasadahan ng kanyang kamay ang buhok ko.

Tapos na naman kami at ang kailangan nalang namin ay magbihis ngunit itong si Marvin ay tila yata walang balak na tumayo pa sa tabi ko. And in all fairness, matigas at naka-stand up position pa rin yung 'ano' niya.

"Where are you looking at?"

Pakiramdam ko ay pinamulahan ako bigla ng mukha sa tanong niya, "W-wala... may naisip lang ako."

"While looking at my—?"

"Marvin!" saway ko na sa kanya. Kailan pa siya naging ganito kapilyo?

Naglalaro ang mga ngiti at tingin niya sa akin, "I love the way you blush."

"E-ewan ko sayo," kandautal ako.

Maya-maya pa'y muli na namang tumunog ang phone ko, this time ay kinuha ko na iyon sa bulsa ko sa pantaloon. Doon ko lang nakita ang nakarehistrong pangalan ng Papa ko sa phone, dali-dali ko itong sinagot.

"Mommy!" bungad agad ng anak ko sa kabilang linya.

"Oh, anak why?"

"Why aren't you and Papa picking up my call?!" tila nanenermon na turan nito.

"Ahh...ano kasi anak eh," paano ko ba ipapaliwanag sa anak ko ito? Napatingin ako kay Marvin, tila pa siya nang-aasar na nakatingin lang sa akin, "Tumatawag ka rin ba kay Papa, anak?"

"Yes, kanina pa po kaya!"

"Oh ganun ba, busy kasi ang Papa mo eh," paliwanag ko.

"Saan po?" napapikit ako nang mariin sa makulit na tanong pa rin ni Hevin.

"Sa akin, este sa ano, uhm..." wala na talaga akong maapuhap na sasabihin.

Nagtaka ako nang biglang ilahad sa akin ni Marvin ang kamay niya then he mouthed me, "Let me."

So I've got no choice but to give him my phone, masaya siyang bumungad sa anak namin, "Oh, hi baby!"

Ngiting-ngiti siya habang kausap si Hevin, "Oh really, sorry for that 'nak. Mommy's right, dad got busy lang earlier."

He giggles as if imagining something wild and weird, "You know, I've got busier 'cause of making your mom happy."

He stopped for a while na tila pinakikinggan ang sinasabi ng bata, "Yes, yung pinag-usapan natin earlier. Yeah, that's it! Kinain ko siya, I mean, pinakain ko siya—ouch."

Natampal ko nga. Kung anu-anong kalokohan na naman kasi ang pinagsasabi sa anak ko eh. "Haha, yes in a fancy resto. Oh sure, baby uuwian ka namin ni Mommy. Okay bye."

He's smiling while giving back my phone, inirapan ko lang siya.

"Magbihis na tayo," ani ko habang iniiwas ang tingin sa kanya. Naiinis kasi ako sa kanya kasi parang ginagawa niya lang biro ang lahat.

"Are you mad?"

Ngayon tatanong-tanong ka!

"Hey, kausapin mo ako..." pinilit niya akong paharapin sa kanya ngunit nagmatigas ako at hindi nagpatinag sa aking pwesto. Kahit pa sabihing ang sikip ng pwesto namin dito sa chopper niya ay papanindigan ko talaga ang pagpapabebe ko.

"Sorry..." he hugs me from the back; I can feel his breath against my neck.

Kusang lumambot ang puso ko. Ang tindi na talaga ng epekto ng lalaking ito sa akin. Hindi na kailangang magsanib-pwersa ng mapupungay niyang mata, matangos niyang ilong, mahahaba niyang pilik-mata, at matipunong mga braso para mapaamo ako. Boses pa lang niya, sapat na sobra pa para angkinin nang buong-buo ang katauhan ko.

Yes, I must admit... I am deeply attractive and in love with this man.

"I know that you're thinking that I'm not taking this seriously," nababasa niya pala ang naiisip ko. "But believe me Len, I'm smiling because I'm happy. And I am happy because you're mine."

Teka, alam kong hindi pa nakasuot sa akin ang panty ko, pero feeling ko nalaglag na pati ovaries ko sa kilig na dulot sa akin ng lalaking ito.

"Len, I know this is too cliché to say but I will say it anyway..." inalis niya ang iilang buhok na nakatabing sa aking mukha, then he started planting soft kisses from my forehead then to the top of my nose down to my lips, "You are the best thing that ever happened to me."

I smiled and wrap my arm around his neck then I answered, "My heart is and will always be yours."

And that's a fact. His smile widened upon hearing that, then kissed me passionately. Oh how I'm addicted with his kisses.

We were about to do our second round when suddenly my phone started ringing again.

"Ugh..." Marvin uttered as if being irritated.

Bumitaw ako sa pagkakahalik sa kanya, "Wait."

"Maya na 'yan..." he said as if begging for more. Then he pulled me again towards him. Saglit na tumigil sa pagriring ang phone ko kaya naman nagpadala na rin ako sa kanya.

"I want you again, Len..." aniya habang muling inaalis ang kakakabit ko lang na bra.

Hindi na ako nakatugon pa dahil tila lasing na rin ako sa mga halik niya. He was about to enter me when Marvin's phone rings again this time.

"W-wait..." sabi ko saka siya sinenyasan na sagutin na ang telepono niya, "Answer it."

"Okay," bagsak ang balikat niya na sumunod na lang siya sa akin.

"Oh Kiara why?"

Kinabahan ako bigla sa biglang pagseryoso ng mukha ni Marvin, "W-what do you mean?"

"What?!" sigaw ni Marvin.

His teeth gritted obviously out of anger, "Okay Kiara, I will be at the company right away!"

---

A/N: Tama na muna ang pabebe, seryoso mode na tayo ;)


The Runaway Dad #Wattys2017Where stories live. Discover now