Karanlığın Prensleri "Günahlar Evi"

ZÜMRÜT KOLYE

Multimedia'da Talha var. İyi okumalar... 😊

Bir müddet Talha'nın odadan çıkmasını beklemişti ama onun buna hiç niyeti yok gibiydi. Mecbur banyodan çıkmak zorunda kaldı.

"Senin konser falan vermen gerekmiyor mu Talha neden hala odamdasın?"

"Bu gece hazırlan. Büyükbabam partiye gelmemiz için ısrar ediyor."

Evet Dolunay o partiyi çok iyi hatırlıyordu. Talha bir daha onu götürmemişti. Kendisi bir şekilde gitmişti gerçi ama... Neyse.

"Beni de mi götürmek istiyorsun?"

"Büyükbabam seninle resmen tanışmak istiyor."

"Hangi amaçla?"

"Şey... Sanırım ona senden biraz bahsetmiş olabilirim. O'da doğal olarak seninle tanışmak istediğini söyledi."

Ben şimdi Talha'nın ailesinden biriyle mi tanıştırılacaktım? Onun bu kadar ciddi olabileceğine ihtimal bile vermemiştim oysa ki...Yanılmışım ve şuan mutluluktan ağlayabilirim.

"Tamam. O zaman hazırlanmam için dışarı çıkabilir misin?"

"Yok artık. Daha kaç saat var güzelim. Neyin hazırlığı bu?"

"Ailenden biriyle resmen tanıştırılacağım o yüzden daha bir özenli hazırlanmam lazım. Şimdi dışarı."

Talha'yı itekleyerek dışarı çıkarmaya çalışırken kendisini bir anda duvara yapışmış buldu. Talha'yla göz göze geldiğinde yine aynı heyecan dalgası bedenini sarmaya başlamıştı.

"Sen böyle de güzelsin meleğim."

"Çok şekersin."

Talha hafifçe dudaklarına dokunup geri çekildi.

"Ama sen daha tatlısın."

"Of tamam sırnaşma. Daha çok işim var çık hadi."

"Saat on iki de seni alırım."

Talha gülerek kapıdan dışarı çıktığında Dolunay arkasından bakıp başını iki yana salladı. Sonra dolabına yönelip ne giyeceğini düşünmeye başladı.

•••••••••°°°°°•••••••••

Beril, Arat'ın odasını toparlıyordu. Aslında çok düzenli bir adamdı Arat. Ama sırf Beril biraz daha yanında kalsın diye ortalığı bilerek dağıtıyordu. Gerçi bugün erken çıkması gerekmişti çünkü şirkette önemli bir ihale üzerine çalışmalıydı.

Masasını tozunu alıp toparladıktan sonra yatağa sermek üzere yeni çarşafları çıkardı. İçinden gelen dürtüye engel olamazken henüz değiştirmediği çarşafların üzerine uzandı. Yastığına başını gömüp kokusunu içine çekti. Tamam şuan bir sapık gibi davranıyor olabilirdi ama kokusu dayanılmazdı. Sevdiğim adamın kokusunu koklamak neden sapıklık olsun ki? diye kendisini telkinledi.

İstemeyerekte olsa yataktan kalktı ve eskileri çıkarıp yeni çarşafları serdi.

Ortalığı toparlayıp temizlemeyi bitirdikten sonra kitaplığa yöneldi.

"Bir tane ödünç alsam Arat eminim ki kızmazdı."

Kitapları incelemeye başladığı esnada üst rafta duran bir kutu dikkatini çekti. İlk başta bakmaması gerektiğini düşünse de içinde ki sese bir türlü engel olamıyordu. Sanki içinde çok önemli bir şey vardı da açmasını bekliyormuş gibiydi. Seni ilgilendirmez Beril. Sakın bakayım deme.

"Ah bakmazsam ölürüm!"

Kutuyu aldığı gibi aceleyle açtı. İçinde zümrüt bir kolye vardı. Bir kadın kolyesiydi bu. Acaba eski sevgilisine mi ait? Ve onu hala saklıyor...