TAPES

throwback : rape

Ağustos | 00:39 - Sokak
Olaydan 3 ay önce.

"Hey güzellik!"

SeoNeul eve gitmek için sokakta hızlı adımlarla yürüyordu. Arkasından gelen sarhoş erkeklerden kurtulmak için adımları durmak bilmiyordu. İçinde korku büyürken başını eğiyordu. Kollarını kendine sardı.

"Kaçma, seni yakalarız!" Tekrar bağırıp güldüklerinde SeoNeul titriyordu. Kanı donmuş gibiydi. Ağlamak istiyordu.

"Hadi ama! Naz yapma!"

Islık çaldıklarında sesler artık daha yakından geliyordu. SeoNeul koşmaya hazırlandı.

Fakat eller onu kolundan tuttu. "Bırakın!"

"Şşş, hepimiz eğleneceğiz!"

Gülüştüklerinde SeoNeul'u çekiştirdiler. SeoNeul onları itmeye çalıştı. Fakat minyon bir kızın 5 erkeğe karşı koyması imkansızdı. Gücü yetmiyordu.

"Bırakın! Lütfen!"

"Sesini boşuna harcama!"

"Hadi, başlayalım ha?"

"Hayır!"

SeoNeul ağlamaya başladığında onu duvara ittirdiler. Biri elini kızın boynuna götürdüğünde kız ittirmeye çalıştı.

"YARDIM EDİN!"

Bağırdı. Ama beş erkek de ona dokunuyordu. Bacaklarına, beline, göğsüne, şortunun her noktasına dokunup sıkıyorlardı.

SeoNeul titriyordu. Çılgınlar gibi çığlıklar atıp tekmeliyordu.

Eller özel yerine gittiğinde onları tekmeledi. Tekmelerden biri oğlanın yüzüne gelirken biri eliyle kızın ağzını kapadı. Diğeri ise üzerindeki mavi gömleğin düğmelerini kopararak açtı.

SeoNeul yardım için bağırırken uzakta birini gördü.

Donghyuck'du. Ve kıza endişeyle bakıyordu.

"YARDIM ET! LÜTFEN!" Kız ağlayarak çığlık atarken Donghyuck'un kafası karışmış gibiydi.

Çocuk kızı o halde gördüğünde donup kalmıştı. Ne yapacaktı? O öfkeyle birkaç adım attı. Fakat sonra durdu. 5 genç adamla tek başına dövüşemezdi, onu gebertirlerdi.

Donghyuck ne yapacağını bilemezken bir çocuk kızı öpmeye çalıştı. Diğeri gömleğin önünü tamamen açarak göğüslerine dokunuyordu.

Donghyuck korkuyordu. Etrafına bakındı. Kimse yoktu. Yardım isteyebileceği kimse yoktu.

Kıza son kez aklına gelen şeyle baktı. Ve arkasını dönüp diğer sokağa saparken titreyen elleriyle telefonunu çıkardı.

"Ne var?"

"Jeno, SeoNeul'u sıkıştırdılar. Y-yardım et."

"NE?"

"ÇABUK OL PİÇ KURUSU! SİNEMANIN ÖNÜNDEKİ SOKAKTAYIM. 5 KİŞİLER. ÇABUK OL!"

Donghyuck bağırdı. Kulağında hala kızın yardım çığlıkları vardı.

Donghyuck telefonunu yere fırlattı. Parçalanırken titreyen elleriyle saçlarını geriye ittirdi. Dizlerinin üzerine çökerken ağlamaya başladı.

Hiçbir şey yapamazdı. Kızı kendinden uzak tutmak için çok uğraşmıştı. Şimdi her şeyi kenara bırakamazdı. Hiçbir şey yapamamak onu çıldırtıyordu.

Bir dakika sonra koşan adım sesleri duydu. Jeno olduğunu bağırışından anladı. Evleri buradan bir sokak gerideydi.

Donghyuck arkasına dönüp olanlara baktı. Jeno haricinde 2 kişi daha vardı ve ellerinde beyzbol sopalarıyla o 5 adama doğru koştular. 5 adam SeoNeul'u bırakıp kaçmaya başladıklarında 2 kişi onların peşinden giderken Jeno SeoNeul'un yanına zaman kaybetmeden gitti.

Donghyuck daha fazla izleyemedi ve oradan uzaklaştı.

SeoNeul ise adamlar gittiğinde ağlarken ve titrerken kendini yere bıraktı. Gömleği yırtılmıştı, içi görünüyordu. Bacaklarında parmak ve tırnak izleri vardı. Saçları dağılmıştı, yüzü kıpkırmızıydı.

Yanına biri hızla geldiğinde korktu ve daha çok ağlayarak korkuyla bağırdı. "GİT!"

"SeoNeul, benim. Jeno," dedi ve oğlan önüne geldi. Endişeli bakışları kızın yüzünde gezinirken SeoNeul sadece ağlıyordu. Bir şey diyemedi. Diyemiyordu.

Jeno ona yaklaşıp üzerindeki hırkayı çıkardı ve kızın yırtılmış, önü tamamen açık gömleğinin üzerine bakmadan SeoNeul'a giydirdi. Fermuarı kapattı.

Kıza yaklaştı ve korkacağından dolayı yavaşça kızı kendine çekerek sarıldı.

SeoNeul o kadar kötü ağlıyordu ki, ciğerleri paramparça oluyormuş gibiydi. Göz yaşları dinmiyordu. Hıçkırıklarının sesi kesilmiyordu. Kız da sıkıca kollarını oğlanın beline sardı. Yüzünü çocuğun boyun girintisine gömerken titriyordu.

"Geçti." Jeno kızın dağılan saçlarını eliyle okşarken kalbi sızlıyordu. Ne yapacağını bilmiyordu. "Ben buradayım."

Fakat bu durumda hiçbir şey kızı teselli etmeye yetmezdi.

×××

Et sevmiyorum, kurban bayramında hep aç kalıyorum iyi mi..

Neyse yine bölüm atmaya devam edeceğim don't worry. :,)