ACIMASIZ [ TAMAMLANDI ]

25 - İtiraf oyunu

Media: Halil Sezai - onbahar

Okuma saatinizi yazmayı unutmayınız ^^

Burak film seçmek için televizyon ünitesinteki dolapta duran cd lere göz gezdirerek "romantik mi olsun?" diye sordu.

Ben ile Didem aynı anda "evet" derken Ateş, hemen araya girerek "romantik birşey açma," diye tısladı.

Burak elinde duran cd yi omuzunun üzerinden yere atarken diğer cd lere baktı. "Delibal izleyelim o zaman," diyerek tekrar arkasına baktı hafif sırıtıyordu.

"Romantik olmasın diyorum delibal izleyelim diyor," diye konuştu Ateş, mekanik bir sesle.

Burak Ateş'e sinirli bir bakış yoladıktan sonra, "madem beğenmiyorsun gel sen seç abi" diye konuştu.

Ateş dudağının bir kenarı kıvrılırken, yayıldığı tekli koltuktan doğrulup televizyon ünitesine doğru yürümeye başladı.

Bir kaç saniye Cd'leri karıştırdıktan sonra sonunda bir tanesine karar verip açtı. Açtığı filme baktım, gözlerim fal taşı gibi oldu.

Çığlık mı ?

Sahiden mi ?

Sertçe yutkundum, içimden kaburgalarıma doğru sürtünen korku tenimi bir ateş misali yakarken, "korku filmi mi izleyeceğiz" diye sordum, bakışlarımı televizyondan çekerek.

"Korku filmi mi" dedi Mert, gözlerini televizyona döndürüp inanmıyormuş gibi bakarak. "Korku filmi izlemeyelim ya bak hem Hazan da korkuyor" dedi bakışlarını Ateş'e çevirirken, "aksiyonlu bir film açalım" diye devam etti. "Hızlı ve öfkeli nasıl fikir bence çok güzel bir film" diye bitirdi cümlesini.

Mert'e gözlerimi büyüterek baktım "ben korkmuyorum" diye yalan söyledim en son korku filmi izlediğimde bir ay boyunca etkisinden çıkamamıştım. Hatta tek başına odada bile kalmaya korkuyordum.

"Bu konuda beni yalnız bırakmamalıydın" diye mırıldandı Mert, yalancı bir kırgınlıkla. "Sana küstüm."

Hay kalbine s*keyim diye konuştu Ateş, ters bir tavırla "birde erkek olacaksın korkak herif,"

"Hiçte bile korkmuyorum" diye salan söyledi Mert omuz silkerek.

"Neyse susun başlatıyorum filmi,' diye konuştu Ateş hepimize hitaben konuşarak.

Koltuğun dibinde duran yastığı elime aldım ve dizlerimin üstüne koyarak kendime bariyer haline getirdim.

Filmin ilk dakikaları gayet sakin geçse de arada çıkan korkunç sahnelerde elimdeki yastıkla yüzümü kapatıyordum. Herkes pür dikkat filmi izlerken tek korkanın ben olduğumu sanıyordum ama Mert'in de benden kalır yanı yoktu. Aklımı başka şeylere vermeye çalışsam da filmin ürkütücü sesleri kulağımı dolduruyordu.

Ateş hemen karşımdaki koltukta yayılmış pür dikkat filmi izliyordu ve herhangi bir tepki vermiyordu korkmayacağından emindim.

Bir diğer sahnede çıkan görüntü ile dudaklarımdan tiz bir çığlık çıkarken Mert'in koluna tutundum. Tabi Mert'in de benden kalır yanı yoktu.

Ateş hemen derin bir nefes çekti "nerenden çıkıyor o çığlık" diye konuştu, sesine konu alan alayı serperken, "birde korkmuyorum diyor yalancı."

Sertçe yutkundum ve Mert'e daha da yanaştım. Ateş'e baktım o da bana bakıyordu televizyondan yansıyan renkli ışıklar karanlık yüzüne vururken gözlerine, kaşlarını çatıp yumruklarını sıktı ve Mert'e sert bir şekilde baktı.

Baktı ..

Ve baktı ..

Onun o korkutucu bakışlarından kurtulmak için hemen Mert'in kolunu bırakıp ondan bir kaç santim uzaklaştım.