Road to your Heart: Starting line (Book 1 of Road trilogy)

Kabanata 23

Kabanata 23

Prom

Gusto kong umiyak. Pero pinigilan ko. Kahit gustuhin kong umuwi ngayon ay kailangan ko pang bumalik sa gym para kunin ang mga gamit ko at kung uuwi ako ay paniguradong magtatanong si Evan. Naroon din ang mga kapatid at pinsan ko kaya kahit na ayoko ay bumalik ako ng may dalang tubig.

"Tagal ah. Saan ka bumili? Sa factory ng mineral water?" sarkastikong tanong ni Evan ng makarating ako.

Ngumisi lang ako. Pinilit na naming tapusin ang lahat hanggang alas kwatro ng hapon. Kay Kuya Marcus ako sumabay pauwi. The party will start at 6 PM onwards. Mayroon akong isang oras ngayon para mag ayos.

Si Kuya Ken, Kier at Travis ay kasabay namin ng pumunta kami sa bahay. Gusto raw sana nila Chloe at Chantal na doon na ako sa kanila magbihis pero tumanggi ako. Wala ako sa mood na makipag kwentuhan at kung pipilitin kong makisama ngayon ay baka mawalan na ako ng gana sa prom mamaya.

Tamad na tamad ako sa pag bibihis at pag aayos. Kung hindi pa siguro ako pinuntahan ni Mommy sa kwarto ay hindi ako mag uumpisang ayusan ang sarili ko.

"Mas maganda siguro kung nakabagsak ng lang ang buhok mo tapos lalagyan ng konting kulot," Ani mommy habang pinapatuyo ang buhok ko gamit ang hair dryer.

She helped me with my simple make up. Pink, almost nude lip stick. A little of blush and eye shodow. I even put a rose gold highlighter around my cheeck bones and nose line. I want to keep it minimal since my dress is already an attention seeker. Hindi ko nga lang alam kung paano amg dapat gawin sa buhok ko kaya si mommy na ang nag ayos.

Kinulot nga ako ni Mommy katulad ng sabi niya. Hindi ko na tinitignan kung anong ginagawa niya dahil natutulala ako sa salamin. Ayokong isipin si Xander ng andito si Mommy. Minsan kasi ay nasasabi ko kung ano anv nasa utak ko.

"Okay na ba yung ganito sayo, nak?"

Pero kahit anong pilit ko hindi ko mapigilan. Is this really how Xander is? Laging may naka dikit na pangalan ng babae sa pangalan niya. Every person has their own story of Xander with a girl. Can I even handle that? But... Why do I need to handle that? Is that necessary?

Pero sa kanilang lahat, si Krisha ang pinaka madalas. Of course she's from the circle. She's friends with my cousine so she have the best opportunity. Really? Opportunity? Ano yun? Lotto? Ganon na ba yung tingin ko sa kanya?

"Jessica,"

Why do I feel like this? Bakit sa lahat, kay Xander pa? Why does it have to be like this? Bakit kailangan mahirapan ako ng sobra?

"Jessica!"

Para akong magising ng medyo yugyugin ni Mommy ang balikat ko. Agad akong tumuwid sa pag kakaupo at nilingon si Mommy.

"P-po?"

She looks very worried. My mother is too beautiful for her age. Halos walang wrinkles at napaka ganda ng balat. Her eyes are shinning. Matangos na ilong at natural na mapulang labi. I wish I could say that I look like here but that's beyond impossible.

"Tinatanong ko kung ayos na ba ang ganitong style..." aniya at sumulyap sa salamin sa harap namin.

Nilingon ko naman ang salamin at nakita ang ginawa ni Mommy. The ends of my hair are curled loosely, adding more volume to my hair. Ngumiti ako at tumango.

"Okay na po. Thank you, my" sabi ko at ngumiti kay Mommy.

She smiled back. Pero malungkot na ngiti lamang iyon. She combed my hair with her fingers.

"Okay ka lang ba, anak? Ilang araw ko ng pansin ang pagiging tahimik mo," aniya.

Nawala ang ngiti sa mga labi ko. Am I not really good at hiding my feelings? Ano na lang ang gagawin sakin ng lecheng feelings na to sa mga susunod pang araw? Ganito na lang? Laging mahuhuli? Laging nalalagay sa alanganin?