အင်းလေးမှပြန်လာပြီးနောက်ရက်တွင်
ကေသရာထိုင်နေသည့်နေရာသို့တင်တင်ထွဋ်လျှောက်သွားကာ ဖုန်းလာနေသည်ကို ကိုင်ရန်ပြင်နေသည့် ကေသရာ့အား
ပြောလိုက်လေသည်။
"ငါ့မောင်လေးက သူ့ယောကျာ်းဝမ်းလေးကို
လွမ်းလို့ဆက်တာနေမယ်.........."
လက်တို့တွန့်ကာရပ်တန့်သွားသည့် သူမအား ခပ်ပြုံးပြုံးပင်ကြည့်နေလိုက်သည်။
"ဟယ်လို......"
"ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး......"
"မမကြီး.... တိမ်ယံက သဘက်ခါပြန်ရောက်မယ်တဲ့...."
"ဟုတ်လား.....ဝမ်း နေကောင်းရဲ့လားမသိဘူးနော်....."
ခပ်တည်တည်ပင် ရှေ့တည့်တည့်ကြည့်ကာ ဟုတ်လားပြောပြီးကာမှ ဝမ်းအကြောင်းထမေးကာ ကျွန်မဘက်ဘက်သို့ကြည့်လျက် ခပ်ပြုံးပြုံးပင်လှည့်မေးသည့် သူမအား
တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဝမ်း က နေမကောင်းရအောင် သူကဘာရောဂါဖြစ်နေလို့လဲ... တကယ်တမ်းကလေးပျက်ကျခဲ့ရတဲ့ ကျွန်မ ကိုတော့
သက်သာလားမေးသင့်တယ်ထင်တယ်....."
ကေသရာ့အား တစ်ချက်ကြည့်ကာ နှစ်နှစ်ကာကာပြုံးပြလိုက်သည်။
"ေသြာ်" ဟုဆိုကာ အံ့သြသွားသည့်ပုံ လုပ်ပြနေသည့် အဘွားကြီး ပါးစပ်ကိုလက်ဝါးဖြင့်ပါ အုပ်သွားသေးသည်။
အလွန်အမင်းအံ့သြနေသည်ပေါ့လေ။
"ကလေးက စစ်ရောစစ်ရဲ့လား....
ငါက နင်မြုံနေတယ်ထင်ခဲ့တာ မမလေးကေသရာရဲ့...."
"ရှင်......"
လက်ငြိုးထိုးကာ ငေါက်ခနဲ ထထိုင်ပြီး ကိုင်ထားသည့်
ခေါင်းအုံးဖြင့် ပစ်ပေါက်လာသည်က သိပ်ကလေးဆန်လွန်းသည်။ လူတွေက မှန်တာပြောလျှင် နာကျသည်မဟုတ်လား။ တကယ်ကိုလဲ ကေသရာသည်က ကလေးမရနိုင်ပဲ။
ကျွန်မဆီမှ စမ်းရည်သည် ကေသရာ့အတွက် အမြဲတမ်းလာယူနေသည့် ဆေးအမှုန့်တွေမှာ ကလေးမရနိုင်ပဲ မြုံနေစေသည့် ဆေးတစ်မျိုးပင်။ တမင်တကာကို ထိုဆေးတွေတိုက်ခဲ့သည်ပဲမဟုတ်လား။ မနေ့တနေ့ကမှတိုက်ခဲ့သည်မဟုတ်ပေ။ အိမ်ပေါ်သို့အဖေဆိုသည့် လူ ခေါ်တင်လာတည်းက တိုက်နေခဲ့သည်။သူမစားမည့် အစာတိုင်းထည့်ကျွေး နေခဲ့သည်ပဲ။
YOU ARE READING
အကို (Completed)
Romanceအရာအားလံုးခြင့္လႊတ္တာမို႔ ျပန္လာေပးပါ အကို............... ...................................................... အရာအားလုံးခွင့်လွှတ်တာမို့ ပြန်လာပေးပါ အကို...............
