...
...
...
...
...
...
...
"ေဟ့...ဟိုခေလးတို႔...ခနခန....''
"ဘာျဖစ္လို႔လဲဗ်....''
"ေရာ့...ဒီဘူးခြံေတြယူသြား
မင္းတို႔အတြက္အသုံးတည့္တယ္မလား...''
"ဟာေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်.....''
ေသာ္မင္းခ
ၿငိမ္းႏွင့္ဇင္ဇင္ျပန္သြားၿပီးေနာက္ အိမ္ထဲရွိ
အခ်ိဳရည္ဘူးခြံေတြကိုသိမ္းေနရင္း
ဘူးခြံေတြလိုက္ေကာက္တဲ့ ေမာင္ႏွမေလးႏွစ္ေယာက္ကို
ေတြ႕လိုက္သျဖင့္ လွမ္းေခၚကာအခ်ိဳရည္ဘူးခြံေတြေပးလိုက္
ေလေတာ့...
အစ္ကိုျဖစ္သူက ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဟု
ယဥ္ေက်းစြာျပန္ေျပာသျဖင့္ ၿပဳံးလိုက္မိေသးသည္...
ထို႔ေနာက္ အစ္ကိုျဖစ္သူ၏အက်ီစကို
ညီမျဖစ္သူက ဆြဲလ်က္ ဘူးခြံေကာက္တဲ့အိတ္ကိုယ္စီျဖင့္
တစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ျပန္ထြက္သြားၾကေလသည္....
ညေနပဲေစာင္းေနၿပီျဖစ္သည္
သူတို႔ကိုၾကည့္ရတာအိမ္ျပန္အုံးမည့္ပုံမေပၚေပ...
ထိုခေလးေတြ အသက္အားျဖင့္ အလြန္ဆုံးရွိမွ
၁၂..၁၃ေလာက္ေပါ့..
ညီမျဖစ္သူဆိုလွ်င္...၇နှစ် ၈ႏွစ္ေလာက္သာရွိအုံးမည္ထင္၏
""ဒီအ႐ြယ္ေလးေတြဆိုတာအမွန္ေတာ့
ေက်ာင္းေနရမယ့္အ႐ြယ္ေလးေတြ
အခုေတာ့ဘဝအေၾကာင္းမလွလို႔ သူတို႔ခဗ်ာ
ဘူးခြံေကာက္ေနရတဲ့အျဖစ္ သနားပါတယ္''ေသာ္မင္းခ
ေတြးလိုက္မိသည္....
"ေဟ့...ကိုကို...မင္းပါကူေကာက္ေပးမလို႔လား...
အိမ္ထဲျပန္မဝင္ေတာ့ဘူးလား....''
ထိုကေလးေတြအား တစ္ေမ့တေျမာၾကည့္ေနေသာ
ေသာ္မင္းခကို မင္းျမတ္ကလွမ္းေအာ္ေလေတာ့
"ဘာကိစၥေကာက္ရမတုန္းကြ...
ညေနေစာင္းေနၿပီ ခေလးေတြကခုထိမျပန္ေသးလို႔ၾကည့္ေနတာကြ...''ဟု
ေသာ္မင္းခက ျပန္ေအာ္သည္...
"အာ့ဆိုလည္းအိမ္တိုင္ယာေရာက္လိုက္ပို႔လိုက္ကြာ...''
"ေအး...ပို႔မွာ...ပို႔ကိုပို႔မွာ
ငါတစ္ေယာက္ထဲေတာ့မဟုတ္ဘူး...မင္းလင္ပါေခၚသြားမွာ
ေဟ့ေကာင္သူရ...လာ..သူ႕ထားခဲ့..''
မင္းျမတ္အားေျပာဆိုလိုက္ရင္းသူရအား
လွမ္းေခၚသလိုလုပ္ေတာ့ အႏွီေကာင္က
ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေတာင္ လိုက္မယ္မေျပာဘူး....
YOU ARE READING
Crush From State School 🖤
Romance💙 ငယ်ရွယ်စဥ်ခါက တိတ်တခိုး ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ချစ်ဦးသူနဲ့ ''ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက နဲ့အစချီပြီး ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်သွားကြလေသတည်း ''ဆိုပြီး ဇာတ်သိမ်းသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ် မင်းတို့မှာရှိကြလား? ကျွန်တော့်မှာတော့ ရှိတယ် ကျွန်တော်နဲ့ မောင်နဲ့ဇာတ်လမ်းအစကတေ...
