တစ္ခ်ိန္က ရယ္ျမဴးသံ စေနာက္သံမ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံ
ေနတတ္ေသာ မိသားစုထမင္းဝိုင္းသည္ ယခုမ်ားေတာ့
တိတ္ဆိတ္ကာ ၿငိမ္သက္ေနေပသည္......
ထိုအေျခအေနအား စတင္ၿဖိဳခြဲလိုက္သူမွာ ေဒၚနံ႕သာ...
"သား....စားေလ...ဘာလို႔လဲ
စားမေကာင္းဘူးလား....''
"မဟုတ္ပါဘူး..သားဗိုက္တင္းေနလို႔...''
"နည္းနည္းေလးပဲ စားရေသးတဲ့ဟာကို...
ကဲကဲ...ဝရင္လည္း ပန္းကန္ေတြထားခဲ့လိုက္...''
"ဟုတ္ေမေမ...''
ေသာ္မင္းခ ထမင္းစားခ်င္စိတ္မရွိေလေသာေၾကာင့္
အနည္းငယ္စားခါ စားပြဲဝိုင္းမွ ထလာခဲ့လိုက္သည္...
ထို႔အျပင္ အရင္လိုမဟုတ္ တိတ္ဆိတ္ေနေသာ
အေျခအေနႀကီးကို ေသာ္မင္းခ အမွန္တကယ့္ကိုပင္
မႏွစ္သက္ပါ....
အခန္းထဲတြင္လည္း ေနခ်င္စိတ္မရွိေလေသာေၾကာင့္
ၿခံထဲသို႔ဆင္းကာ ထိုင္ေနက် ဒန္းေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္
ရင္း အေတြးေပါင္းမ်ားစြာၾကား နစ္ေမ်ာေနလိုက္သည္...
အေတြးေတြကေတာ့ မ်ားေကာင္းမ်ားပါလိမ့္မည္ပင္...
သို႔ေသာ္လည္း အရင္းခဲအေၾကာင္းအရာမွာ တစ္ခု
တည္းသာပင္ ျဖစ္သည္......
အမွန္တကယ္ဆိုလွ်င္ ေသာ္မင္းခ ယခုအခ်ိန္တြင္
မိဘမ်ားအား အခ်စ္ေရးကိစၥကို မသိေစခ်င္ေသးပါ...
ေကာင္းႏွင့္အတူ ရင္ဆိုင္ၿပီး ႀကံ့ႀကံ့ခိုင္နိုင္ဖို႔ရာ
သူမျပည့္စုံေသးပါ....
ေကာင္းႏွင့္ပတ္သတ္၍ မိဘမ်ားကသေဘာမတူ
ညီခဲ့လွ်င္သားအျဖစ္မွ အေမြျပတ္စြန့္လႊတ္ခဲ့လွ်င္
ဟူေသာအဆိုးဆုံးအေျခအေနအား ႀကိဳေတြးမိေသာ
အခါ ေကာင္းႏွင့္အတူႏွစ္ေယာက္တည္း ေနထိုင္
နိုင္ရန္အတြက္ ပစၥည္းဥစၥာမရွိေလေတာင္မွ ပညာ
အရည္အခ်င္းရွိဖို႔ေတာ့ လိုသည္မဟုတ္ပါလား....
ဒီလိုေတြေတြးလို႔ မိဘရင္ကိုေျခစုံကန္ခ်င္တာေတာ့
မဟုတ္ပါေပ...
အမ်ားႏွင့္မတူေသာေသာ အခ်စ္ေရးအတြက္
ျဖစ္လာနိုင္မည့္ ျပသနာမ်ားကို ႀကိဳၿပီးေတြးမိ
ျခင္းသာျဖစ္ပါသည္......
"ေသာ္ေလး....ေသာ္ေလးအေမ အန္တီသာ
ေခၚေနတယ္...အိမ္ထဲကိုလာခဲ့ပါအုံး ေျပာစရာ ရွိလို႔တဲ့..''
ေမာင္ေအး၏အသံအားၾကားခါမွ ေသာ္မင္းခ
အျပင္ေလာကႏွင့္အဆက္အသြယ္ျပန္ရေတာ့သည္...
ေစာေစာကသူ အေတြးလြန္ေနသည္မဟုတ္လား....
YOU ARE READING
Crush From State School 🖤
Romance💙 ငယ်ရွယ်စဥ်ခါက တိတ်တခိုး ချစ်ခဲ့ရတဲ့ ချစ်ဦးသူနဲ့ ''ဟိုးရှေးရှေးတုန်းက နဲ့အစချီပြီး ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်သွားကြလေသတည်း ''ဆိုပြီး ဇာတ်သိမ်းသွားတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေး တစ်ပုဒ် မင်းတို့မှာရှိကြလား? ကျွန်တော့်မှာတော့ ရှိတယ် ကျွန်တော်နဲ့ မောင်နဲ့ဇာတ်လမ်းအစကတေ...
