Unlabeled [Baguio Series #1]

41

     

Nang matapos naming mag-usap ay bumaba na ako ng sasakyan niya at hindi na nagpahatid pa sa loob dahil nagsasayang lang siya ng oras; sobrang lapit lang. Malamig din naman ang hangin kaya masarap maglakad-lakad.

Nakita ko si Archie na nasa labas ng bahay namin, nakaupo sa bench na ginagawa kong tambayan minsan. Ngumiti siya nang makita akong papalapit sa kan'ya bago umusog nang bahagya para bigyan ako ng espasyo sa upuan.

I heaved a sigh as I sat down. "Sorry, medyo makulit talaga 'yon."

The cold wind is blowing at us and it's making me chills but it's just fine. I like the weather.

Ngumiti siya. "Hindi ka man lang nagkuwento sa akin," he said. "Sa Baguio mo siya nakilala? Sabi niya sa amin kanina noong kausap siya ng Mama at Papa mo."

Tumango ako at ibinulsa ang dalawang kamay sa pocket ng jacket. "Doon sa transient na tinirhan ko, nakaupa rin siya doon."

Tumango siya. "And then?"

I sighed. "Wala naman. Sumasama-sama lang siya sa akin sa tuwing may pinupuntahan ako."

He chuckled. "Kaya pala ayaw mo akong papuntahin noong birthday mo, ah? Naka-leave naman ako no'ng araw na 'yon kasi gusto nga kitang samahan..."

I pursed my lips. "Hindi naman sa ganoon. Plano ko talagang mag-celebrate nang mag-isa. But he insist to accompany me-"

"I insist too, Mary." He rolled his eyes at me. I laughed.

"I mean, nandoon naman na siya, hindi na niya kailangang bumyahe ng apat na oras para lang sa akin."

He smiled and shrugged. "Iniisip ko tuloy 'yung mga panahong tinawagan kita noong birthday mo. You were obviously busy that time," he laughed, dahilan para makaramdam ako ng kaba at pag-init sa pisngi ko. He looked at me. "Something going on between you two?"

Umiling ako nang mabilis. "Wala, 'no! We just..." I looked away. "Kissed."

He laughed. "Dalaga ka na talaga. Big girl na ang Mary Shella ko." Napangiti na lang ako. "Do you like him?"

Ilang segundo pa akong nag-isip bago umiling. "I don't think so. We just met when our hearts needs to be repaired. I don't think everything's genuine when we're together in Baguio," I explained. "He's just overwhelmed; I am just overwhelmed."

He smirked. "He obviously likes you."

Tumingin ako nang masama bago itinuro ang sarili ko. "Nakita mo ba itsura ko?" umirap siya sa sinabi ko. "At nakita mo ba ang itsura no'ng Travis na 'yun? May kotse pa! Isipin mo nga, Archie, kung paano ko paniniwalaan lahat ng 'yon!" pinitik niya ang noo ko. "Aray!"

"Mary, alam mo, hindi ka na lang dapat nagsasalita!" bulyaw niya sa akin na pinagtawanan ko. "Ano naman? Bawal ba 'yon? Hindi ka naman pangit, ikaw lang nagsasabing pangit ka! Halata naman sa taong gusto ka, 'no. Sinong gago magpapakilala sa magulang ng babae kung hindi seryoso ang intensiyon? Ano 'yun, ipinahiya niya sarili niya? Edukadong tao naman 'yon, alam na siguro niya 'yun."