43

483 32 14
                                    

     

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

     

Nagsimula na siyang mag-drive paalis doon habang nanatili akong nakapikit at dinaramdam ang sobrang kalasingan. Lalo pa akong nahihilo ngayong nasa loob ako ng sasakyan niya at nararamdaman ang pagdi-drive niya.

Seeing Travis now with me makes me remember the happiness I had with him. Those Malcolm Square walk and talk, the bar thing that he let me experience, the foods he cooked, the sandwiches and coffee he made for me on that one rainy morning that I couldn't let my comforter out of my body.

"Ahhh," I sighed. "I missed you."

I missed Travis.

The following days after I left him alone in Baguio, I've never forgotten about him. Lagi ko siyang naiisip, at lagi kong iniisip kung kumusta na siya. I've always look at that one photo I have together with him, stolen pa siya.

"I missed you too...like crazy," he said.

Ilang minuto na siyang nag-drive at hindi pa rin kami nakakarating sa amin. Nagmulat ako ng mga mata at nakita kong papunta kami ng Subic.

"Where are we going?"

"I wanted to go to Subic now," he said as he looked at me. "You promised me that you'll bring me here."

"Hindi ako nagpaalam."

"Pinagpaalam na kita."

Muli ko na lang ipinikit ang mga mata ko at hinintay na makarating kami sa Subic. Hindi ko alam kung saan kami tutuloy ngayon, pero sana, alam niyang gusto kong matulog sa sobrang kalasingan.

Ilang sandali lang ay nakita kong nakarating kami sa White Rock Beach Hotel and Waterpark. Kahit na nanlalabo na ang tingin ko ay nakita ko ang pangalan ng hotel na iyon sa harap dahil malaki ang sulat.

Inalalayan niya akong maglakad hanggang sa makarating siya sa loob. May ni-fill up-an siya at kung anu-ano pa hanggang sa nakita kong ibinigay na sa kan'ya ang susi at dinala kami ng isang babae sa elevator. Hindi ko na nakita kung anong number ang floor dahil ipinikit ko na ang mata sa hilo na naramdaman nang magsimula nang umakyat ang elevator.

Pumasok kami sa loob ng isang kuwarto at doon pa lang ako nakaramdam ng ginhawa nang saw akas ay nakahiga na ako sa isang malambot, malaki, at maputing kama. Ginapang ko ang unan at ipinatong doon ang gilid ng ulo ko.

"You really drink like that with your friends?" I nodded. "Most of them are guys. Aren't you scared?"

"I've known them for years, get drunk for so many times, and they never did something wrong," I explained with closed eyes. "They are better than what you're thinking, Travis."

He chuckled before sitting on the other side of the bed. "I'm going crazy," he said.

"Bakit?" I asked, still with eyes closed.

"I love your voice, calling my name."

I smirked. "I heard that same line, Travis. You're never going to fool me with that."

Unlabeled [Baguio Series #1]Where stories live. Discover now