LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

18. Bölüm

Merhabalar!

Yerde öylece uzanmaya devam ederken Hazar'ın ayağa kalkması ile hepimiz ona bakmaya başladık. "Hava kararmak üzere. İstersen seni eve bırakayım." dedi bana bakarak. Doğrulduğum anda Sefa'nın beni kolumdan tutup ayağa kaldırmasıyla ona bakmaya başladım.

Bana bakarken Hazar ile konuşmaya başladı. "Gerek yok. Ben bırakırım." dedi Sefa.

Hazar sesini çıkartmayınca beni çekiştirerek yukarı çıktı. Beraber sınıfa girdik ve çantalarımızı aldık. Daha sonra o önden giderken bende peşinden ilerliyordum. Okuldan çıktık ve yürümeye başladık. Hava kararmıştı tamamen.

"Yoruldun mu?" diye sordum. Bana cevap vermeden elleri cebinde yola devam etti.

"Yorulmadım." dediğinde tekrar ona bakmaya başladım. Sırıtarak bana bakıyordu.

Kaşlarımı çattım. "Niye okulda farklı davranıp, okul dışında farklı davranıyorsun?" diye sordum.

"Senin yüzünden!" diyerek beni suçladığında yolun ortasında durdum ve ona bakmaya başladım.

"Ben ne yaptım?!" dedim merakla.

"Ciddiyetimi bozuyorsun kızım!" dedi sokağın ortasında bağırarak. Gözlerimi devirdim ve ilerlemeye devam ettim.

"Yalnız, fark ettiysen okulda da ben varım. Niye orada ciddiyetin bozulmuyor?" diye sorduğumda sesli bir nefes aldı.

"Okulda imajımı bozamam." dediğinde güldüm. Boynumu tuttu.

"Ne gülüyorsun kızım?"

"İmaj mı?" dedim gülmeye devam ederken. "Hangi imaj?" Boynumu tutan eline vurdum ve ondan kurtularak koşmaya başladım. O da peşimden geliyordu. Sokakta önüme çıkan adam ile olduğum yerde durdum. Sefa da bana çarparak durdu ve kaşlarını çatarak adama baktı.

"Ne haber kro?" dedi adam bize doğru yaklaşarak. Sefa'nın sertçe yutkunmasını duydum. "En son kötü hâldeydin."

Adam gülerken Sefa sinirle bir adım ona doğru yaklaştı. "Belanı arama!" diye bağırdı Sefa. "Defol git buradan!"

"Korktun galiba." dedi adam. O anda Sefa beni itince duvarın önüne düştüm. Bana çantasını fırlatı ve adama sert bir yumruk attı. O anda arka tarafta üç tane adam daha belirdi. Korkuyla duvara daha çok yaslandım. Bunların Sefa'yı döven adamlar olması gerekiyordu.

Sefa, önünde ki adamı hâlleti ve arkasını döndüğünde gördüğü adamlarla kısa çaplı bir şok yaşadı. Bir adam ona doğru giderken hava da dönerek adamın suratına tekme attı. Sanırım bu onun klasik hareketiydi. Adam Sefa'yı yere düşürünce içimi bir korku kapladı. "Şirin bir şeyler yapsana!" diye bağırdı, adamın karnına sert bir tekme atan Sefa.

Ayağa kalktım hemen. "Ne yapacağım?!" diye bağırdım. O da o anda bir adamı yere yatırmış yumrukluyordu. Bir adamın Sefa'ya bıçak ile yaklaştığını görünce hemen oraya doğru yaklaştım. Tabi ki de kendimi bıçağın önüne atmadım. Adamın eline tekme attığım da bıçak yere düştü. Sefa adamın üzerinden kalktı ve bana baktı.

"Geçen Hazar'ı iyi koruyordun!" dedi ve bize doğru gelen adama vurdu. "Birdenbire her şeyi unuttun galiba!"

Böyle söylemesi sinirlerimi bozunca sweatimin kollarımı yukarı çektim ve çantalarımızı yerden alarak Sefa'nın kolunu tuttuğum gibi koşmaya başladım. "Orada hepimize iki adam düşüyordu! Beş kişi ile başa çıkabileceğimi zannetmiyorum!" diye bağırmayı da ihmal etmiyordum. Sefa kolunu elimden kurtardı ve durarak nefes almaya başladı. Daha sonra kaşından akan kanı eliyle sildi. "Acıyor mu?" diye sordum.