LİSE SAKİNLERİ SERİSİ

İkinci Kitap-43. Bölüm

Herkese Selam!

Naber?

Ben iyi.

Bölüme geçmeden önce oylamayı unutmayın rica ediyorum.

Yorum yapmayı da unutmayın.

Keyifli okumalar...

•••••

Saat öğlen iki olmuştu ve hepimiz bir lokantada oturmuş ne yiyeceğimizi düşünüyorduk. "Her gittiğimiz yerde, lokantada, yemek yemek zorunda mıyız?" diye sordu Sefa.

"Fakir misin kanka?" dedi Mert. "Ben açım, yiyeceğim."

"Her zaman lokantada yemek zorunda mıyız diye soruyorum?" dedi Sefa.

"Nerede yiyelim?" dedi Hazar.

"Gidip simit ayran alsaydık ve bir parkta oturup yeseydik." dediğinde Sefa, gülümsedim.

"İyi olurdu aslında." dedim.

"Kalkalım o zaman." dedi Melih.

"Uf döner yeseydik ya." dedi Mert ve istemeyerek kalktı.

"Ayı mısın ya? Günde elli sekiz öğün yemek yiyorsun!" dedi Sıla.

"Seninde benden farkın yok Sıla!" diye bağırdı Mert.

"Ne kızıyorsun kıza?" dedi Selin.

"Yemek lacivert çizgimdir." dedi Mert.

"Kırmızı olmasın o?" dedim.

"Yok kanka. Ben Fenerbahçe'liyim ya ondan." dedi Mert.

"Sizinde şu fanatikliğiniz!" dedi Semra, gülümseyerek.

"Fenerbahçe'liler asla fanatik değildir." dedi Sefa. "Onlar aşıktır. Bende aşığım."

"Fenerli olmayan bilemez kanka boş ver." dedi Umut.

"Bende Fenerliyim." dedi Semra, sinirle.

"Yani Fener'e aşığız diye başka takımlara düşman değiliz. Her takıma saygımız sonsuz." dedi Hazar.

"En güzeli." dedim.

Bir pastahaneden simit ve ayran aldıktan sonra hemen karşısında ki büyük parka geçip uzun banklara oturduk. Hava bayağı soğuktu ve rüzgar esiyordu.

"Biz bunun aklına niye uyup buraya geldik?" diye sordu Ozan.

"Uymasaydınız kardeşim." dedi Sefa.

"Hava buz gibi iken bu teklifi kabul etmeniz sizin sorununuz." dedi Sefa.

"Hava buz gibi iken bu teklifi sunman da senin zeka göstergen." dediğimde herkes 'ooo' derken Sefa bana ters ters bakıyordu.

Onu umursamadan simitimden bir ısırık aldım ve bana sinirle bakan Sefa'ya baktım. "Öyle sinirlenme hemen." dedim. "Yoksa akumalanırsın."

Söylediğime gülmeye başlamışlardı. "Bunu söyledin de uzun zamandır uğur böceğini izlemediğim aklıma geldi." dedi Sefa üzgünce.

"Ben izliyorum." dedi Emir.

"Yarama tuz basma." dedi Sefa ve simitini yemeye başladı. Ona sessizce gülüp bende yemeye devam ettim.

Mert, üç tane ayran ve üç tanede simit almıştı. Hepimiz birinciyi daha bitirmemişken o üçüncüyü yiyordu. Sıla da simitini bitirmiş onu izliyordu.

"Bakmasana!" dedi Mert.

"Bakmıyorum." dedi Sıla gözlerini kaçırarak.

"İyi." dedi Mert ve simitini yemeye devam etti. Sıla'nın yine ona gözlerinin kaydığını görünce gülmeden edemedim. "Of!" diyerek söylendi Mert ve elinde ki son lokmayı ağzına attı. Sıla ise yüzünü buruşturup önüne döndü. Sanırım ona vermesini bekliyordu ve buna üzülmüştü.