ဗီဒီယိုရုံမှ လော်စပီကာသံကြားသည်နှင့် နဂါးရုံဘုရားဆီမှ ဗီဒီယိုရုံရှိရာဆီသို့ သုတ်ခြေတင် ပြေးကြလေသည်။ပြသမည့်ဇာတ်ကားက ဘာမှန်းရေရေရာရာမသိဘဲ ဗီဒီယိုရုံသို့ ရောက်လာခဲ့ကြသည်အဖြစ်ပင်။
ဗီဒီယိုရုံသို့ရောက်မှ ရုံရှေ့တွင် ချိတ်ထားသည့် ကြော်ငြာစာရွက်အားကြည့်ရလေသည်။ "တိုက်ပွဲခေါ်သံ"တဲ့။ဒီနေ့အတွက်တော့ ဘာဇာတ်ကားဖြစ်ဖြစ် ကြည့်ရတော့မည်လေ။
ရုံထဲသို့ ဝင်ဝင်ချင်းမှာပင် အခကြေးငွေကောက်ခံသည့် ရုံပိုင်ကြီးဦးကံချွန်၏ အမျိုးသမီးကို ထိုင်ခုံတစ်ခုပေါ်တွင် တွေ့ရလေသည်။အခကြေးငွေပေးပြီးမှ ရုံထဲဝင်၍ရသည့်မို့ ထိန်လင်း အိတ်ကပ်ထဲမှ ငွေတစ်ဆယ်အား ထုတ်ပေးလိုက်လေသည်။
ရုံပိုင်းကြီး ဦးကံချွန်၏ ဘာသာဗေဒအတိုင်းပင် "အောင်ပါစေ"သီချင်းဖြင့် စ၍ ပြလေသည်။ပြီးနောက် မနက်ဖြန်တွင်ပြသမည့်ဇာတ်ကားအား တစ်ခဏမျှပြလေသည်။မကြာပါ။ ဇာတ်ရှိန်တက်လောက်မည့်နေရာတွင် ရပ်ထားပစ်လေသည်။
"ကဲ ကဲ သီချင်းဆိုမယ့်လူတွေရှိလား"
ရုံပိုင်ကြီး၏ အသံက ဟိန်းထွက်လာကာ ဖွင့်ထားသည့် ခင်မောင်ထူး၏ သီချင်းအသံကိုပင် ရေရေရာရာမကြားရတော့။
"နောင်ရိုး မင်းသီချင်းဆိုချင်လား"
"ဟာ မဆိုရဲပါဘူးကွာ ဘာလဲ မင်းဆိုချင်လို့လား"
"အင်း မင်းနဲ့ငါအတူဆိုမယ်လေကွာ"
"မဆိုရဲပါဘူးဆိုကွာ"
"မင်းကလဲကွာ လုပ်ပါ။ ဆိုကြည့်ရအောင်ပါ မင်းလည်းစိတ်ပြေတာပေါ့ကွာ"
သူ မငြင်းတာတော့တာမို့ ခေါင်းညိတ်လိုက်လေသည်။တစ်အောင့်ကြာသည်နှင့် ရုံပိုင်ကြီး၏ လက်ထဲမှ မိုက်ခ်သည် ထိန်လင်းလက်ထဲသို့ ရောက်လာလေသည်။
"ဟေ့ကောင် ဘာသီချင်းဆိုမှာလဲ"
ဘာသီချင်းရွေးလိုက်သည်မှန်း နောင်ရိုးမသိရသေး။တော်ကြာ မိုက်ခ်လက်ထဲရောက်မှ မရသည့်သီချင်းဆို အလှောင်ခံရပေဦးမည်။
"မင်းရတဲ့သီချင်းပါပဲကွာ"ဟုသာ ခပ်တိုးတိုးပြောရင်း မိုက်ခ်အား ဟန်ပါပါကိုင်လေသည်။ထိန်လင်း ပထမအပိုဒ်ဆိုပြီးလျှင် ကျွန်တော်က ဒုတိယအပိုဒ်ဆိုရမာ်ဖြစ်သည်။တစ်အောင့်ကြာသည်နှင့် သီဆိုမည့် သီချင်း၏ တီးလုံးသံသည် အရှေ့မှာရှိနေသည့် ဗီဒီယိုမှတစ်ဆင့် ပျံ့လွှင့်လာလေသည်။
YOU ARE READING
ခွင့် (Unicode+Zawgyi)
Romanceတစ်ဘဝစာဖြစ်ဖြစ်၊ တစ်ခဏတာဖြစ်ဖြစ် အသက်ရှင်သန်ကျန်ရှိနေတဲ့ တစ်လျှောက်လုံး ချစ်ရသူ အနားမှာပဲ နေခွင့်ရချင်တယ်။
