ခွင့် (Unicode+Zawgyi)

Chapter-47(U+Z)

မက်နေကျ အိမ်မက်တစ်ခုအား အခါခါမြင်မက်‌နေရ၍ စိတ်အတွေးမှာ ထိုအိမ်မက်အကြောင်းကို အလွတ်နီးပါးပင် ရနေလေပြီ။ ခက်တော့လည်း အခက်သား။ မျက်စိရှေ့မှာ အဖြူအစိမ်းဝတ် ကျောင်းသားနှစ်ယောက်မြင်သည်နှင့် အိမ်မက်ထဲက ကောင်လေးနှစ်ယောက်ကို မြင်ယောင်လာမိသည်။သူငယ်ချင်း သို့မဟုတ် မည်သို့ခေါင်းစဉ်တပ်ရမည်မသိသော ပတ်သက်မှုအကြောင်းကို တွေးမိသည်က တစ်ဆက်တည်း။ ထိုအိမ်မက်ကို အက္ခရာသစ်လွင် ငယ်ငယ်ကနေ အခုချိန်ထိ မကြာမကြာ မက်တတ်ပါသည်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီအိမ်မက်တွေကို ထပ်မမက်ချင်တော့ပါ။ အိမ်မက်မက်ပြီး နိုးထလာရသည့်အခါတိုင်း သူ့ဝဲဘက်ရင်အုံကပါ နာကျင်လာရသောကြောင့်ပင်ဖြစ်သည်။ ထို အိမ်မက်နှင့်သူ ဘယ်လိုများ ပတ်သတ်နေခဲ့လဲဆိုတာ ဘယ်လောက်ပဲစဉ်းစား စဉ်းစား အဖြေက ထွက်မလာခဲ့။

ထိုအိမ်မက်တွေအကြောင်း ဖေဖေနှင့် မေသက်ကို ပြန်ပြောပြတော့လည်း နားထောင်သူ သက်သက်မျှသာပင်။ "စိတ်စွဲလန်းလို့ မက်တာပဲ ဖြစ်မှာပါ"ဟူသည့် အဖြေစကားဖြင့်သာ နှစ်သိမ့်ပေးခံရပြီး သူ့အိမ်မက်အကြောင်းကို ဂရုမမူကြတော့ပေ။ စိတ်စွဲလန်းမှုကြောင့်ဖြစ်တဲ့ အိမ်မက်ဆိုရင် ဘာကြောင့် ထိုကောင်လေးနှစ်ယောက်ဟာ သူ့ အိမ်မက်ထဲ ခဏခဏ ရောက်နေရတာလဲ။ထိုကောင်လေးနှစ်ယောက်ကိုလည်း သူ
မသိ။

"သားငယ် အိမ်မက်တွေ ထပ်မက်နေပြန်ပြီလား"

အိပ်ယာကုတင်ပေါ်တွင် ငူငူငိုင်ငိုင်ဖြင့် ထိုင်ကာ အိမ်မက်အကြောင်းအား တောင်စဉ်ရေမရ စဉ်းစားနေမိသည့်ခဏ အခန်းထဲဝင်လာသည့် မေသက်က ဂရုဏာသက်စွာ ကြည့်ရင်း ပြောလေသည်။ သူ့အိမ်မက်တွေ မက်ပြီး နိုးထလာရသည့်အချိန်တိုင်း ဝဲဘက်ရင်အုံနာကျင်ပြီး လူက နွမ်းလျလျ။

"ဟုတ် မေသက်။သား ဒီအိမ်မက်ကြီးကိုအခုချိန်ထိ ထပ်မက်နတယ်။ ဒီအိမ်မက်တွေကို ဘယ်အချိန်ထိမက်နေဦးမှာလဲ မသိတော့ဘူး။နောက်ပြီး အိမ်မက်ထဲက လူနှစ်ယောက်ကရော ဘယ်သူတွေလဲ။ သားနဲ့ရော ဘယ်လိုပတ်သတ်နေသလဲ သိချင်မိတယ်"

"ကဲပါ ဒုက္ခခံပြီး စိတ်ရှုပ်ခံစဉ်းစားမနေပါနဲ့ကွယ်..။နောက်အပတ်ကျရင် မေသက်တို့ သွားနေကျ ဆရာမကြီးဆီ သားကို ခေါ်သွားပေးမယ်။ ရှေ့ဖြစ်နောက်ဖြစ်တွေ၊ နောက် ပဌာန်းဆက်တွေအထိပါ စစ်ပေးနိုင်တဲ့ ဆရာမကြီးပဲ။ သား အခုမက်မက်နေတဲ့ အိမ်မက်တွေနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ဆရာမကြီးကို စစ်ခိုင်းကြည့်ကြရအောင်"