Chapter 33

37 0 0
                                    

Rule:
DON'T BURN BRIDGES, KID. LEARN TO CONNECT WITH DISTANCE. SOMETIMES, THAT'S THE BEST WAY TO SAVE THEM.

Angelo Williams's POV

Mula sa parking lot hanggang sa mga hallway, as fast as the wind, we run ourselves as if our lives depend on it.

Lucas called me at kahit hindi na siya magsalita, sa mga barilan palang na nakinig ko mula sa background. I already know they're in a life and death situation.

Magandang timing na lang talaga na kasama ko si Zac, samantalang sina David at Jasper naman naka salubong din namin sila sa elevator papunta sa condo ni Boss. Ang sabi ni David, parehong bracelet daw ang nag-alarm kanina.

Pinauna namin si Zac sa loob, he's already armed with his heavy guns at on the way palang tumawag na rin ako ng mga tauhan ko. As of now, I don't know what the hell's happening inside but its deadly quite.

Shit!! Ano na bang nangyayari!!???

I haven't even warned her and now, mismong dito pa sila inabutan! And to think of it, I've already removed all of my men in the perimeters simula pa lang nung lumipat si Lucas. It's just Dave's security system and even that, it didn't even detect all the intruders.

"It's all clear. "

Zac announced. Agad kaming pumasok sa loob to see the whole place destroyed.

The tv set, the walls, even the floors, and windows... everything. Maraming mga balang nakakalat, papers and books, pati mga damit and on top of that are the lifeless bodies na sigurado akong itong babaeng naka upo ngayon sa sahig ang may kagagawan ng lahat ng 'to.

Nakasandal sa sira at kalahati na lang ngayon na couch habang tulala. Kapit ang baril niya, dahan-dahang nilaktawan ni Zac ang mga katawan para malaman kung may humihinga pa.

Lumapit ako kay Dalawang buhay.

Anong meron sa isang 'to???

"Uy!! Okay ka lang?! Dalawang buhay!!"

Agad ko siyang tinayo. Sinuri ang katawan pero dahil sa dugo na nagbahid sa kanya, hindi ko malaman kung kanya ba 'to o sa iba.

Mahigpit ko siyang kinapitan sa braso, agad kong inagaw at tinapon ang kapit niyang damit na basang-basa sa dugo. Pinagtatapik ko siya sa mukha.

Bakit di siya sumasagot???!!

Tinanggal ko ang buhok sa mukha niya at pinaharap siya sa akin. I froze when I realized her eyes didn't meet mine.

Parang malayo ang tinatakbo ng isip at tila parang na ngangapa ang kanyang mga mata. They're emotionless, don't even show any pain or sign na may masakit sa kanya.

I wiped all the blood in her face at muli siyang tinapik!

"Dalawang buhay!!! Ano na?! Sumagot ka!! Jasper! Call a paramedic! Bilisan—"

"Anghel, kinig kita. Hindi na kaylangan."

Kapit niya sa braso ko and even so, nakinig ko parin ang pagmamdali ni Jasper.

"What happened?! Bakit ka ganya—??"

"Alam ko may kasalanan ako."

I was confused.

Why is she like this?!!

I was expecting na bigla na lang siyang ngingisi or tatawa dahil sa pagpapanic ko or at least something! But why am I seeing the exact contrast of what she's supposed to be!!??????

"Angelo, there's 13 of them. All are done."

Kinig ko kay Zac mula sa likod ko.

All of them?? That's expected, she's the Phantom. That's the reason why she's here pero bakit ganto siya???

Breaking The Mafia Rules [Complete]Kde žijí příběhy. Začni objevovat